Raymond Taams - Hoewel ik citymarketing-types die labels op steden plakken verafschuw, denk ik dat je kunt zeggen dat Utrecht een comedy-stad is. Ieder jaar vindt hier het internationale comedyfestival plaats, daarnaast zijn er tal van plekken waar wekelijks of maandelijks gelachen wordt om mensen die achter een microfoon op een podium grappen vertellen, denk aan de Kargadoor, Hofman of dat speciale comedy-café aan de Oudegracht

Naarmate ik ouder word, irriteert humor mij meer. Wanneer ik op een terras een groepje zie dat om elke lollig bedoelde opmerking nerveus hinnikt, ontwaakt steeds vaker de misantroop in mijzelf, maar misschien heb ik sowieso aanleg voor regelmatig opflakkerende mensenhaat. Zolang ik het grootste deel van de tijd normaal functioneer, ga ik er niet voor in therapie, het zou me bovendien mijn eigen risico kosten.

Waarom ik begin 2023 ‘ja’ zei toen een bevriende journalist vroeg of ik meeging naar de finale van de Comedy Talent Award in TivoliVredenburg ben ik vergeten, feit is dat ik die avond voor het eerst in mijn leven stand-up comedy bijwoonde. Ik schreef er later een column over, met de mededeling dat ik gefascineerd raakte door de dynamiek tussen grappenmaker en publiek, en dat ik het zelf ook wilde proberen.

Buitengewoon eenvoudig bleek het om in onze comedy-stad je debuut te maken op het podium, je meldde je gewoon aan voor de Comedy Talent Award 2024, waarvan de voorrondes gedurende het najaar in de Kargadoor plaatsvonden. Op een of andere manier ging er iets mis met mijn inschrijving, waardoor ik nooit de uitnodiging ontving, dit is geen slap excuus, ik had zorgvuldig het formulier ingevuld en op ‘verzenden’ geklikt.

In de maalstroom van alledag raakte mijn comedy-ambitie ondergesneeuwd, tot ik vorige week op een warme zomeravond door Bern slenterde. Met de schoonfamilie bezocht ik het internationale straatartiesten-festival dat ieder jaar in de Zwitserse hoofdstad wordt gehouden, samen met mijn bonuskinderen en hun neefjes keek ik naar Finse acrobaten, Oekraïense zangeressen en Nederlandse poppenspelers.

Het liep tegen elven, de kinderen waren moe, we wandelden naar huis, ietwat gedesoriënteerd sjokte ik achter een tweetal Engelsmannen langs die vol vuur een comedy-show opvoerden. “Yeah, you”, greep de dikste van het stel, een kerel met een vollemaansgezicht en kort, blond stekeltjeshaar, mij plotseling bij de arm. Handen als kolenschoppen had hij, onaangenaam verrast probeerde ik mij los te wrikken uit zijn stevige greep, het publiek begon echter al te joelen.

De stoïsche filosoof Epictetus indachtig – ‘Het lot begeleidt hem die toestemt, de onwillige sleurt het mee’, schreef hij – staakte ik mijn verzet. Gedwee liet ik me naar een punt in het midden van de mensenmassa begeleiden, waar de komiek me instrueerde te wachten. Uit een tas haalde hij een rode Make America Great Again-pet en een verband tevoorschijn, hij zette de pet op zijn hoofd, wurmde het witte gaasje tussen de pet en zijn oor, drukte de zijkant van zijn hoofd tegen het mijne en riep: “Trump and….. Jesus!”.

Blijkbaar deden de golvende, donkerblonde krullen rond mijn bebaarde, spitse gezicht de omstanders ook aan de Zoon van God denken, want ze gierden het uit. “Thank you, you can go”, gebaarde de grappenmaker na het applaus geïncasseerd te hebben, hem van binnen vervloekend voegde ik mij weer bij de schoonfamilie, omdat zij ondertussen probeerden de kinderen op één punt te verzamelen om nu eindelijk gestructureerd de weg naar huis te vervolgen, kregen ze mijn debuut op het internationale comedy-toneel amper mee.

Mokkend lag ik even later op één oor. ‘Lekker makkelijk van die klootzak, hij droeg een microfoon-headset en kon dus iedere passant voor schut zetten zonder weerwoord te krijgen’, gromde ik inwendig. In plaats van me op mijn ademhaling te focussen om kalm de slaap te vatten, bedacht ik wat ik allemaal tegen de hufter had geroepen indien ik zelf ook versterkt te horen was geweest.

Pas de volgende morgen, bij een kop sterke koffie, kon ik het gebeuren een plek geven. Het was gewoon een teken van het universum geweest dat ik mij in moest schrijven voor de Comedy Talent Award 2025.