Taams - De Boze Wolf
Gepubliceerd: woensdag 24 augustus 2022 08:18
Raymond Taams -
maandag 15 augustus 2022
Binnenkort start ik met de nano-column 'Nou en?', waarin ik urgente vraagstukken samenvat in slechts twee woorden. De eerste aflevering gaat over de klimaatcrisis. Het kan me werkelijk niet schelen hoe peuters er tegen 2050 bijzitten, net zomin als ik hoop dat er in de jaren vijftig van de vorige eeuw eenenveertigjarige kerels rondliepen die bezig waren met kleine Raymond in de zandbak anno 1985. Zelfs pedofilie kent grenzen.
Tot 'Nou en?' begint, verschijn ik als De Boze Wolf. Stammend uit een piraten-geslacht - Taams komt van de Engelse rivier de Theems, waar we veel slachtoffers maakten -, groeide ik op tot listig roofdier. Echt boos ben ik nooit, maar in een column moet tegenwoordig een snuf kwaadheid zitten, anders scoort het niet. Een wolf is op deze wereld om zijn tanden te laten zien en resultaten te boeken, vandaar de titel. 'Nou en?´, hoor ik u denken. Gelijk heeft u.
dinsdag 16 augustus 2022
Een stofje ben ik, met een arsenaal aan mentale middeltjes om nog iets langer door te blijven dwarrelen. In een sombere bui blader ik bijvoorbeeld door de Homerus-bundel in mijn kast, mezelf voorhoudend dat iedere bladzijde één vrijpartij symboliseert. Zevenhonderd pagina's beslaan de Ilias & Odyssee samen, dit aantal haal ik waarschijnlijk. Mijn leven was toch niet helemaal voor niks, denk ik op zo'n moment.
Andere mensen voelen zich - in plaats van zo'n dwarrelend stofje - een krachtencentrum in het universum. Dat kan, ik heb daar geen oordeel over. Als het bij zulke types minder gaat, zijn ze aangewezen op zelfhulpboeken. Logisch, wanneer je gelooft dat je alles zelf doet. Vandaag zag ik in de Broese aan de Oudegracht een zelfhulpboek met de titel 'Leef je mooiste leven'. Ik dacht aan duizenden stofjes die in een felle zonnestraal voor een spiegel dwarrelden. Op de plank boven de spiegel ving mijn Homerus-bundel stof.
woensdag 17 augustus 2022
Er zat een subtiele, melk-achtige vlek op het zwarte t-shirt dat ik uit de kast trok. Met het uiterlijk dat ik vandaag had, kon ik dat hebben, besloot ik na een blik in de spiegel. Mijn woeste, zomerblonde haardos krulde nonchalant om mijn zongebruinde gezicht, ik zag er niet uit als iemand die uit seksgebrek genoodzaakt was over zijn eigen kleding klaar te komen. Natuurlijk was het ook gewoon achtergebleven wasmiddel.
Per bus reisde ik naar het Wilhelminapark, waar kunstvriend P. fietsen schilderde met nieuwe eerstejaarsstudenten. In de tent ernaast zong een jongeman liedjes terwijl hij zichzelf op gitaar begeleidde. "Pfoeh, voor mij is het alweer een eeuwigheid geleden dat ik in Utrecht aankwam, ik denk tien jaar", zei de zanger tegen de studenten. ‘Voor mij is het een kwart eeuw terug', dacht ik bij mezelf. Nog steeds maakte ik me druk over zoiets studentikoos als witte vlekken op een shirt.
donderdag 18 augustus 2022
Volgens experts is de aantrekkingskracht van complottheorieën dat ze een eenvoudige verklaring bieden voor de complexe wereld om ons heen. Omdat ik altijd op zoek ben naar meer geestelijke rust, stelde ik me voor dat mijn persoonlijke levensloop heimelijk geregisseerd wordt door een drietal AIVD'ers vanuit hun kantoor te Zoetermeer. De AIVD zit namelijk in Zoetermeer.
Zo bekeken was een relatiebreuk geen probleem. Mijn AIVD'er hadden in dat geval van de regering opdracht gekregen om een geschiktere vrouw op mijn pad te brengen. Doel van de overheidsmanipulaties was namelijk het klaarstomen van mij als Grote Opperbevelhebber, die het Koninkrijk door lastige tijden zou kunnen loodsen.
Op mijn zeventiende was ik opgemerkt door een medewerker van toenmalig minister-president Wim Kok, sindsdien werd ieder klein levensfeit bedacht in Zoetermeer. Om psychisch voordeel behalen uit complottheorieën, is het wel van belang dat u gelooft dat ‘ze’ iets goeds met u van plan zijn.
vrijdag 19 augustus 2022
Behalve slaapverwekkende films, bestaan er tegenwoordig ook slaapverwekkende filmposters, leerde ik vanavond op de Oudenoord, waar mijn oog viel op een reclamebord waarin drie advertenties rouleerden. 'Het hart op de juiste plek' prijkte in sierlijke letters op één van de affiches. Ik gaapte met dezelfde intensiteit als wanneer ik het boek 'De meeste mensen deugen' van Rutger Bregman tegenkom. De laatste keer gebeurde dit in een Duitse boekhandel, waar de titel 'Im Grunde gut' luidt.
Fantasielozer dan die van 'Het hart op de juiste plek' kan een filmposter voor een romantische komedie niet zijn. We zien een verleidelijke blondine met koffer in de hand, links en rechts van haar twee knappe kerels waarvan de een zijn tanden bloot lacht, terwijl de ander gepijnigd kijkt. Vernietigende recensies kreeg de film, de Volkskrant spreekt van een 'Slappe, smakeloze hap'. Toevallig wachtte ik daar op de Oudenoord tot mijn goedkope pizza klaar was.
zaterdag 20 augustus 2022
In een civilisatie als de onze is het leven een probleem. Goed voorbeeld is de serie die Eva Jinek onlangs maakte voor Videoland. 'Een eerlijke kijk op moederschap', beloofde Eva ons. Het ging haar erom de nadelen van baren en opvoeden zo helder mogelijk te formuleren.
Mooie zomerdagen worden ook geproblematiseerd, bleek tijdens de recente hittegolf. Bejaarden hadden het zwaar, het klimaat ging naar de klote. Terwijl u probeerde te genieten van uw ijsje op het terras, hingen weermannen- en vrouwen de onheilsprofeet uit.
Gisteren vond ik mijn eigen niche in het kapotmaken van alles dat stroomt: borrelnoten. Tijdens een middagje witbier zuipen op het terras van DB's aan de Cartesiusweg, bleef ik werktuiglijk graaien in het kommetje in deeg gefrituurde pinda's dat voor mij op tafel stond.
"Wat borrelnoten zo gevaarlijk maakt, is dat je nauwelijks merkt dat je ze aan het eten bent", hield ik mijn tafelgenoten voor.
zondag 21 augustus 2022
Omdat ik niet weet hoe je het aanpakt wanneer je een briljante slogan voor een grote winkelketen hebt bedacht, noteer ik hem in een column. 'Was de hele wereld maar een Hornbach', schoot me laatst te binnen toen een vriendin niet moe werd de prettige eigenschappen van deze bouwmarkt op te sommen.
Momenteel hebben ze singejajajippiejippiejee als slagzin, dus het lijkt me een verbetering. Vanzelfsprekend kan de keten een factuur verwachten wanneer ze de door mij bedachte woorden overnemen. Wat mijn onderhandelingspositie echter verzwakt, is dat ik de zin moeilijk aan een andere multinational kan verkopen.
'Was de hele wereld maar een IKEA'? Mosterd na de maaltijd, de hele wereld is al een IKEA. 'Was de hele wereld maar een Mediamarkt'? Alsjeblieft… dan liever een atoombom op ons hoofd. Voor een klein miljoen ben ik bereid afstand te doen van de Hornbach-slogan, desnoods verkoop ik 'm aan HEMA of Action.