Tot en met de uitreiking van de Gouden Kalveren op 5 oktober entert de Cultuurpiraat (Raymond Taams) elke dag een cultureel veld in Utrecht.

woensdag 26 september

Bij de tentoonstelling ‘Utrecht op film’, nog ruim een week te zien in Het Utrechts Archief aan de Hamburgerstraat, loop je gratis naar binnen en dat deed de Cultuurpiraat. In kleine donkere hokjes, een soort mini-bioscoopzalen, zijn oude beelden van Utrecht te zien. ‘Creatieve amateurs’ stond er op de muur van het eerste hokje, en dat zette de Cultuurpiraat direct op het verkeerde been. Hij heeft teveel tijd op sites als Pornhub doorgebracht om in de context van film bij ‘creatieve amateurs’ aan iets normaals te denken.

Door naar het volgende dan maar, met beelden van het stationsgebied in de periode 1965-1985. Reusachtige afgegraven kuilen, hijskranen en betonnen geraamtes zag de Cultuurpiraat. Serieus: er was nauwelijks verschil met de huidige situatie. De tunnel onder de Rijnkade bevond zich op deze beelden in dezelfde fase van opbouw als van sloop vandaag. Alsof je naar de heenreis van de tegenwoordige bouwput zit te kijken.

De flakkerende zwart-witbeelden waarmee de geduldig zoemende filmprojector de donkere ruimte verlichtte, stemden filosofisch. Kijkend naar gewone mensen die in 1938 over het Domplein stiefelden dacht de Cultuurpiraat: ‘Ze hadden vast allemaal bonnen in de la liggen, en jaaropgaven en salarisstroken en verzekeringspolissen en rekeningen die betaald moesten worden. Maar tachtig jaar later zie ik alleen het werkelijke leven, en niet de papieren werkelijkheid’.

Hij nam zich voor om nog papierlozer te gaan leven. Gelukkig leefde hij zelf in een zeer digitaal tijdperk.