Penninga - WILD GERAAS

Fred Penninga - lid van het Utrechtse Stadsdichtersgilde - schrijft wekelijks een actueel stadsgedicht. Dit keer onder de titel:

WILD GERAAS

De kleine vensters van de bovenkamer

- waarin ik mijn gedichten schrijf -

zijn vandaag de ogen waardoor ik

de regens gestaag op het Griftpark zie vallen.

- 

Het drenst, het jengelend kind

trekt aan mijn mouw en wil niet dat

ik gedichten schrijf; al die aandacht

voor wat er welbeschouwd nooit zo toe doet.

Kijk naar de regen, zie het park, hoe het huilt!

- 

Sinterklaas met de Pieten zijn in de stad

geen detectiepoortjes, geen grimmig geMEp

gewoon, gezellig, gedrang bij de sluis.

En straks weer de pakjes, surprises en

stapels gedichten die er ook niet toe doen.

- 

Maar nu eerst een luide klaroenstoot, taraa

daar is hij dan, eindelijk, er is op gewacht.

Hoor het wild geraas, het wakkert aan:

Utrecht valt weerloos ten prooi aan de herfst.