Fred Penninga - lid van het Utrechtse Stadsdichtersgilde - schrijft wekelijks een actueel stadsgedicht. Dit keer onder de titel Steunkous Steve nadat Penninga een toneeloptreden zag in STUT-theater Dichtbij in het Stefanuscentrum afgelopen zondag.

STEUNKOUS STEVE

Nóg weet ik niet hoe ’n paar steunkousen

eruit ziet (en ook niet echt waarvoor ze dienen)

het zullen kousen zijn die benen helpen, maar bij wat?

In Theater Dichtbij ging de 81-jarige cabaretière

Jacquelien de Savornin (ik denk: een Lohmannetje)

tijdens haar sprankelende voorstelling een automatische

steunkousaantrekker – genaamd Steve (!) – demonstreren

-

Hoe hilarisch kun je wezen, hoe aandoenlijk moet dat zijn?

In het kleine gebaar van een sterk uitvergrote peniskoker

lag een wereld van herkenning – herinnering én hunkering –

besloten, die zichtbaar aan haar verborgen schoot ontsprong

 -

Met in de ene hand – het woord zegt het – de handleiding en

in de andere de dikke, vleeskleurige, Steve werd zij het

toonbeeld van de nieuwe oudere. . . in blessuretijd

(Steve is als ‘aantrekhulp’ gewoon op internet te vinden.)