Fred Penninga - lid van het Utrechts Stadsdichtersgilde - schrijft wekelijks een actueel stadsgedicht of een persoonlijk commentaar. 
           

SCHUTTINGTAAL

                 
Nou, lekker. . .

had Utrecht tot vorige week nog een eigen Plaza Mayor,

staat daar nu een blinde houten nog blanco schutting.

Blind, in de omgekeerde zin van: ‘niets aan te zien’.

Pal voor de neus van weggemoffelde terrasbezoekers;

eigenlijk op de plek van honderden terrasbezoekers!

                  

Daarom. . .

deel bussen graffiti-verf in de bontste en felste kleuren uit

zet kwasten en blikken verf voor het grijpen

en laat iedereen lekker losgaan.

Voor lijdzaam wachtend hout: de kieteldood!

Spuit en kwast de dooie, blinde muur tot leven, be-adem!

                    

Maar. . .

geen restricties, geen censuur, geen geheven vinger over

eventuele onbetamelijkheden; pik en kut zijn oké

echt elke tekst is bij voorbaat toegestaan

zoals MIJN VADER WAS ‘N MOTHERFUCKER

noem het uitlaatklep, vrije meningsuiting of wachtend spel

. . . het blijft een schutting.