Fred Penninga - lid van het Utrechtse Stadsdichtersgilde - schrijft wekelijks een actueel stadsgedicht. Dit keer onder de titel:

OVER DE BRUG

Ik moet steeds aan mijn Turkse mede-stadgenoten denken

hebben zij meegestemd; een JA, een NEE, waarom?

Ik zou één-op-één met alle Ali’s, Fatma’s, Mehmets en Yüksels

willen praten en ze vragen: Wat ging er door je heen

toen jouw envelop-met-stempel in de stembus gleed?

       Welk gevoel van trots, van waarde of van burgerplicht

       kreeg in je hoofd en hart de overhand;

       waardoor werd je geroerd,

       misschien door tranen overmand?

Ik heb de afstand tussen Utrecht en Ankara gegoogled

dat ziet er flink ver weg uit - 3.310,7 km - zo neergeschreven.

10,7 km is nog wel te overbruggen (zeker voor Hollanders)

maar wat doe ik met de 3.300 km die ik overhoud?

Zo’n brug te willen bouwen, daar is geen beginnen aan.

Ik wil wél hand-in-hand, tussen Özlem en Umut,   

over de nieuwe Dafne Schippersbrug gaan!  

Fred Penninga

 

 

[Google geeft als betekenis voor de meisjesnaam Özlem: verlangen en voor de jongensnaam Umut: hoop.]