Nestorix - Wil Velders-Vlasblom is afgelopen zondag op 88-jarige leeftijd overleden. Wil Velders was gedurende de late jaren 70 en een deel van de jaren 80 van de vorige eeuw de voorvrouw en het gezicht van de PvdA in Utrecht.

In 1974 werd zij de eerste vrouwelijke wethouder in onze stad, een functie die zij 12 jaar zou bekleden.

Ik leerde haar kennen in de aanloop naar de Tweede Kamer-verkiezingen van 1977. Het was de tijd van wat we toen nog optimistisch het eerste kabinet Den Uyl noemde.

Ik had besloten om mijn lidmaatschap van de PvdA wat meer inhoud te geven door actief te worden binnen de afdeling 2/7 (Zuilen en Pijlsweerd) van de partij en rolde zo de lokale politiek binnen.

Wil Velders was onbetwist de leidster van de Utrechtse sociaal-democraten en in een tijd dat “de verbeelding aan de macht was”, was zij een voorbeeld van een sterke daadkrachtige vrouw die wist wat ze wilde met een, mogelijk door haar Rotterdamse jeugd ingegeven, inslag van niet lullen maar poetsen.

Voor Wil geen zweverige vergezichten maar concrete resultaten voor de mensen die het nodig hebben. Het is nu moeilijk voor te stellen maar in die tijd was de PvdA in Utrecht met 19 raadszetels de beleidsbepalende factor in de Domstad en vooral op haar portefeuille welzijn veranderde er heel veel in de stad onder haar gedreven leiding.

Dat veel van wat toen is opgebouwd op het terrein van welzijn, onder invloed van de veranderende tijdgeest, inmiddels weer verdwenen is, doet niet af aan haar enorme inzet om het leven van de mensen in achterstandssituaties te verbeteren.

In 1986 verliet zij de Utrechtse politiek toen zij werd benoemd tot burgemeester van Beverwijk, maar na haar pensionering keerde ze weer terug naar de stad waar zij zo lang een politieke hoofdrol had vervuld.

Ze kwam niet terug om achter de geraniums te zitten maar werd opnieuw actief in de Utrechtse PvdA en zo trof ik, inmiddels lid van Leefbaar Utrecht, haar weer als lid van de onderhandelingsdelegatie van de PvdA bij de collegeonderhandelingen in november 2000. Nog even daadkrachtig en gedreven als voorheen.

De laatste keer dat ik haar ontmoette, was een aantal jaren geleden toen ik op uitnodiging van één van de “oudere” PvdA-leden, tijdens een maandelijkse bijeenkomst van Utrechtse PvdA coryfeeën uit vroeger tijden, een verhaaltje mocht vertellen over wat volgens mij het nut van de dualisering van het gemeentebestuur was.

Tijdens de discussie bleek dat Wil nog immer de discussie niet schuwde en sterk betwijfelde of die dualisering nu werkelijk verbeteringen in het stadsbestuur had opgeleverd. We waren het niet met elkaar eens maar het was een genot om weer eens met haar te discussiëren.

Met Wil Velders verliest Utrecht een Rooie vrouw avant la lettre, die voor velen, vrouwen zowel als mannen mannen, een voorbeeld is geweest van wat je met een sterke wil en het hart op de juiste plaats kunt bereiken.

Nieuws030-interviewer Jan Jansen sprak in 2017 met Wil Velders en maakte bijgaand verslag, klikhier.