Nestorix - Wat is een leefbare stad? De beantwoording van die vraag is niet zo simpel. Dat bleek afgelopen week maar weer eens bij de discussies over een tweetal culturele voorzieningen in woonwijken. 

Zo werd bekend dat de plannen voor een culturele hotspot, het Depot, langs de Tweede Daalsedijk in een van de loodsen van de Nederlandse Spoorwegen niet gerealiseerd worden omdat de NS afhaakt. 

Heel jammer voor de initiatiefnemers die veel tijd en energie gestoken hebben in de plannen. Alhoewel de precieze reden voor het Nee van NS mij niet bekend is, kan ik me wel voorstellen uit welke hoek de wind waait in dit geval. 

De plannen voor de ontwikkeling van het terrein met een flink aantal woningen hebben in de buurt al de nodige protesten losgemaakt. Met name de verwachte toename van de verkeersdruk in dit stukje Utrecht, stuit veel van de huidige bewoners tegen de borst en die weerstand zal alleen maar groter worden als er ook nog eens een plek gecreëerd wordt die zo’n 700 bezoekers per dag moet trekken. 

De Nederlandse Spoorwegen willen duidelijk niet opgezadeld worden met extra procedures van bewoners die het toch al ingewikkelde ontwikkelingsproces belasten. 

Dat dergelijke procedures niet denkbeeldig zijn, blijkt wel uit alle commotie rond het Castellum Hoge Woerd in Leidsche Rijn. 

Tijdens de raadsinformatieavond, vorige week, liepen de gemoederen hoog op rond de plannen om de uitbaters van de verschillende onderdelen van het Castellum de ruimte te geven om het, voor veel gemeenschapsgeld neergezette complex, optimaal te exploiteren. 

Die plannen behelzen onder andere een doorlopende vergunning om evenementen te organiseren met een maximum van 47 per jaar en dat zien de omwonenden niet zitten. Ze zijn bang voor geluidsoverlast en heel veel extra verkeer.

Deze protesten zijn niet nieuw. Al tijdens de plannen voor de bouw, waren dezelfde geluiden te horen en het is dan ook niet zo vreemd dat de bewoners boos zijn. Er gebeurd namelijk precies wat ze voorspeld hadden. Eerst worden ze zoet gehouden met argumenten dat het allemaal wel mee zal vallen en dat er strikt gehandhaafd zal worden en vervolgens worden ze, kort na de feestelijke opening, als nog geconfronteerd met een uitbreiding van de mogelijkheden. 

Een uitbreiding die overigens hard nodig zal zijn om het complex een levensvatbare exploitatie te geven.

Dat de Nederlandse Spoorwegen geen zin hebben om in een vergelijkbaar wespennest terecht te komen, is dus niet zo vreemd. 

Zo langzamerhand wordt het tijd om eens goed na te denken over het begrip leefbare stad, want het is duidelijk dat daar in Utrecht door bewoners en beleidsmakers heel verschillend over gedacht wordt.