Nestorix - Zo’n veertig jaar geleden kochten wij een kleine duplexwoning op Zuilen. Een klein oud huisje waaraan sinds de bouw in 1930 nauwelijks iets veranderd was. Aangezien alle centjes in de aankoop waren gaan zitten, nam de renovatie de nodige tijd want de maandelijkse kasstroom was niet zo groot. 

Drie huizen verder woonde een oudere buurvrouw wiens voornaamste bezigheid leek te bestaan uit het in de gaten houden van de buurt, vanuit haar open raam. 

Telkens als ze mij zag lopen met een zak kalk of een paar gipsplaten was haar standaardvraag: “Schiet je al een bietsjie, jochie?” 

Ze had gelijk. Het schoot niet erg op. Het ging mij ook lang niet snel genoeg. 

Dat zelfde gevoel moeten veel Leidsche Rijners hebben, waar het al het gedoe rond een culturele hotspot in Leidsche Rijn Centrum betreft. 

In 2009 verscheen er een uitgebreid rapport van Paul Feld en Piet Barendse, twee door het college aangestelde intendanten, over de culturele toekomst van Leidsche Rijn. Een plan vol ambitie dat in lijn met de plannen voor “Utrecht, culturele hoofdstad 2018” een vergezicht schetste met grote culturele potentie in het nieuwe stadscentrum aan de overkant van het Amsterdamrijnkanaal. 

Inmiddels zijn we zeven jaar verder. De ooit beoogde zaal van schouwburgXL is inmiddels van het wensenlijstje afgevoerd en diverse initiatieven zowel bestaand, Roodnoot en Metaalkathedraal, als nieuw, het Glazen Circus, zijn onlangs door de adviescommissie cultuur naar de prullenbak verwezen. 

Leidsche Rijn Centrum is misschien wel opnieuw aan een herwaardering toe. 

Aanvankelijk was het credo dat een sattelietstad met de omvang van Leeuwarden ook een voorzieningen nivo nodig had van vergelijkbare omvang. 

Wat betreft het winkelen zijn er al diverse stappen teruggezet in die ambities. Leidsche Rijn is nu eenmaal niet het middelpunt in een grote, grotendeels, open ruimte zoals de Friese hoofdstad. 

Zeker sinds de oplevering van Castellum Hoge Woerd en de, al langer bestaande cultuurcampus Vleuterweide, is de vraag gerechtvaardigd waarom je nog meer in gebouwen zou investeren. 

Gebouwen waarvan we er al zoveel hebben en die nu al een veel te groot deel van de cultuurbegroting opslokken. 

Soms moet je een knoop doorhakken en beslissen dat je het roer om gooit. Stop het geld wat je hebt in programma’s en niet in nog meer stenen, beton en glas. Al was het maar om van dat eeuwige “schiet je al” af te zijn.