Nachtfotograaf - Door corona is er veel veranderd. Dat zorgt er voor dat ik meer tijd heb.Dit keer maak ik van de gelegenheid gebruik door m’n oude negatieven te scannen. En daar zie ik nog meer dingen die veranderd zijn, maar niet door corona. 

Ik begin met de films uit het boek 1995/96. Van iedere serie scan ik de mooiste foto’s en sla ze op. Als ik door het album blader, zie ik allemaal stukjes Utrecht die verdwenen zijn, of zichtbaar veranderd. 

Veel van de foto’s staan nog in m’n geheugen gegrift, die heb ik al meerdere keren in de doka afgedrukt. Vooral bij een moeilijk negatief leer je de foto goed kennen. Maar ik vergeet dan dat veel van die plekken al verdwenen zijn. Als ik de foto zie, kan ik gewoon naar de plek toelopen, denk ik. Maar het oude Heuveloord is veranderd in Rotsoord. 

DUTCH DISIGHN

Goed ontwerp blijft bestaan, alhoewel er ook veel moois verdwenen is. Maar een oude foto is minder interessant als de omgeving van de foto nog intact is. De Watertoren en z’n omgeving zijn nog hetzelfde gebleven, en ook het Dutch Design lijkt alleen z’n naam veranderd te hebben.

ZEVEN STEEGJES 

De Zeven Steegjes heb ik gefotografeerd tijdens de grote renovatie 25 jaar geleden. Door het puin en alle afbraaksporen lijkt het een armoedig arbeiderswijkje tijdens de crisis van 1900. Gelukkig is er geen veldwachter die me wegstuurt, zodat ik nog wat sfeerfoto’s kan maken, en enkele interessante details kan vastleggen.

KOUD

De winter van 1995 is een koude winter, aan de foto’s van 10/12/95 te zien. Op de foto’s de spoorbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Ik herinner me de kou. De grond is hard bevroren, en ondanks m’n extra lange onderbroek en bodywarmer loop ik toch te bibberen. 

Die avond maak ik maar zeven foto’s en ben waarschijnlijk voor half tien weer thuis bij de kachel. De spoorbrug is er nog, maar heeft er een grote broer bijgekregen. 

MCV

Ik vind nog een stukje verdwenen Utrecht in m’n negatiefmap. Een hele film met foto’s van de bevroren fontein van het Muziekcentrum Vredenburg. Het gebouw dat de hele omgeving domineerde is verdwenen, en daarmee ook de fontein.

IJS

Uitzonderlijke omstandigheden kunnen soms weer andere foto’s opleveren. Zo kun je bij een verbouwing soms vanaf een steiger fotograferen, en tijdens een goede winter kun je vanaf het ijs fotograferen. 

Voor zo lang als ik me kan herinneren lag het schip ‘MAX’ in de singel bij de Bemuurde Weerd. De eigenaar heeft het schip ijsvrij gemaakt. Gelukkig is het ijs dik genoeg om rond het schip te lopen om het juiste standpunt te vinden. 

SLOOP

Op een of andere manier word ik aangetrokken door bouwterreinen. Dat begint al, vooral zelfs, bij de sloop. Misschien omdat het verleden hier afscheid neemt, en ruimte maakt voor wat er komen gaat. 

Het is ook een periode die makkelijk vergeten wordt. Bij de sloop aan de Mariaplaats komen hele blokken steen naar boven, alsof ze even het verleden bloot leggen. Ook is er opeens tijdelijk heel veel ruimte. Iets wat weinigen zich zullen herinneren. 

Misschien herinneren ze zich nog de oude barakken, en kennen ze de Mariaplaats nu als een modern wooncomplex, maar de tijd daartussen zullen niet veel mensen herinneren. Die ruimte is verdwenen, en een paar grote brokken steen. 

BUNKER 1

In die tijd is het een hobbelig fietspad langs de bunker richting het Amsterdam-Rijnkanaal en De Meern. De bunker maakt het sfeertje compleet. Het ziet eruit als een achteraf-weggetje dat maar weinig mensen kennen. Het huis naast de bunker heeft me ook altijd geïntrigeerd. 

BUNKER 2

Zo’n bijzonder plekje, alleen jammer dat die weg daar liep. 

Ook deze bunker is verdwenen. Ik herinner me enkele opnames die ik gemaakt heb van de sloop. Daarvoor in de plaats: asfalt. 

Er staan nog heel wat negatiefmappen in de kast. Als ik weer tijd heb, valt er nog heel wat te spitten in het verleden.