Nachtfotograaf - Avondklok en de stilte

De Nachtfotograaf - Enthousiast geworden door m'n eerste succesvolle avondklok-fototrip ga ik de volgende dag weer op pad. Ik ben er nog niet aan toe gekomen om m’n papieren van de Kamer van Koophandel uit te printen, maar laat me daardoor niet weerhouden. Ik ben op zoek naar de stilte in het donker. 

Op de Catharijnekade werkt een aantal lantarenpalen niet, waardoor er een mooie donkere hoek ontstaat. Ik kan net één foto maken, dan word ik al aangehouden, en naar huis gestuurd. De volgende dag moet ik op het politiebureau m’n Kamer van Koophandel-papieren laten zien. Ik krijg geen boete, maar mag niet weer op pad na negenen. Helaas heb ik niet optimaal gebruik kunnen maken van deze rij lantaarns. Ik had graag nog meer mogelijkheden willen onderzoeken.   

Ik wil me niet laten tegenhouden en neem me voor om zoveel mogelijk voor 9 uur nog naar buiten te gaan zolang het donker is.  Vooral de voorspellingen van zware sneeuwval maken mij onrustig. Afgelopen jaren was het altijd al een uitdaging om mooie nachtelijke sneeuwfoto’s te maken. Meestal moet je er snel bij zijn, want de sneeuw die ’s nachts valt, blijft de laatste jaren zelden lang liggen. 

Dit keer zijn de vooruitzichten gunstig en blijft de sneeuw wel liggen.   

De eerste avond loop ik door de sneeuw naar het centrum, want fietsen met m’n camera’s bij me lijkt me wat te riskant in de sneeuw. Het loopt iets zwaarder maar het voelt goed. Als ik thuis kom voel ik m’n spieren. Ik krijg de smaak te pakken.  De tweede nacht weet ik precies waar ik heen wil. De sluisjes achter molen: Rijn en Zon wil ik bezoeken. Ook zonder sneeuw een fotogenieke omgeving. In de sneeuw zal de omgeving nog tijdlozer lijken.  

Op het voetpad voor de supermarkt hoor ik de sneeuw onder m’n voeten kraken. Het is het laagje ijzel dat onder de platgelopen sneeuw ligt, dat kraakt. Er zijn weinig plekken waar nog niet gereden, of gelopen is. Zelfs de sneeuw op het paadje naar de sluisjes langs de molen is al niet meer maagdelijk.   

Ik ben niet de enige die nog even van de sneeuw wil genieten. Voorzichtig zie ik mensen door de sneeuw schuifelen. Het valt niet mee om de sluis op een mooie foto samen met de wieken van de molen te krijgen. Toch zijn het de twee elementen die ik wil gebruiken om een mooie compositie in m’n nachtfoto te krijgen. 

Helaas heb ik niet onbeperkt de tijd om alles uit te proberen. Als het half negen is, ga ik weer richting huis. Even twijfel ik nog als ik langs de Jan van Lingtuin loop. Een prachtig tijdloos parkje met op de achtergrond de nieuwe bebouwing aan de Zeedijk. Maar ja, de avondklok…