René van Maarsseveen - Rob komt wel vaker een kop koffie bij me drinken. Meestal belt hij tevoren op, want ik ben niet altijd op kantoor. Eind vorige week kwam hij op de bonnefooi. Ineens stond hij er. Ik zag dat er iets aan de hand was. Snel daarna wist ik het zeker. Hij wilde geen koffie en ging met zijn jas aan tegenover me zitten.

‘Jij maakt je nergens druk over hè’, klinkt het verwijtend, ‘bij jou glijdt de wereldproblematiek zo van je schouders’.

Ik kijk Rob aan en besluit niet te reageren.

‘Ik vraag me af hoe jij de krant leest’, gaat hij verder, ‘lees je uberhaupt de krant, kijk je wel naar het nieuws?’

‘Waar wil je heen, Rob?’, vraag ik tenslotte, ‘wat is er aan de hand?’

‘Heb jij niet de pest in als je ziet hoe gemakkelijk de overheid met gemeenschapsgeld omgaat. Neem zo’n schikking met die fraudeurs van parkmanagement Papendorp. Die sjoemelen even ruim 5 ton weg uit het Ondernemersfonds en na lang soebatten wordt een schikking getroffen voor een schijntje van dat bedrag’.

‘Wat wil je dat ik zeg, Rob. We gaan het toch niet weer over dat Ondernemersfonds hebben, hè?’

‘Ja, ja, ik weet al wat je gaat zeggen. Je weet er te weinig van en bottom line ga je ervan uit dat iedereen altijd vanuit eigen belang handelt’.

‘Inderdaad’, antwoord ik, ‘en daarbij spelen allerlei drijfveren die je toch niet kunt achterhalen of waar betrokkenen glashard over liegen of die ze zelf niet bewust kennen. Van wat ik van jou heb gehoord, begrijp ik dat het Ondernemersfonds en veel van die verenigingen op industrieterreinen wespennesten zijn. Ik wil daar inderdaad niets mee te maken hebben’.

‘Maar hoe de gemeente Utrecht, via dat Ondernemersfonds, ruim 6 miljoen steelt voor de Tour de France, dat vind je wel interessant?’.

‘Ik ben altijd bereid te luisteren’, zeg ik met een voorzichtige glimlach.

‘We betalen als ondernemers 10% extra WOZ over niet-woningen. Dat extraatje gaat naar die pot van het Ondernemersfonds. Daar zat ongeveer 11 miljoen euro per jaar in. Daar mogen de onbezoldigde bestuurders 10 procent van gebruiken voor onkostenvergoedingen, recepties en dergelijke. De rest moet worden besteed aan activiteiten voor ondernemers. Daarvan ging dus 5 ton naar dat parkmanagement’.

‘Ja, en ruim 6 miljoen euro naar de Tour de France. Dat heb je me al eens verteld’.

‘Maar de pest is dat meerdere verenigingen tegen die bijdrage hebben gestemd, voor zover het ze al was gevraagd. Geen enkele weldenkende ondernemer had er fiducie in dat die Tour ze iets zou gaan opleveren. Maar niet-ondernemers, loonslaven dus die zelf geen enkel financieel risico nemen, berekenden dat het 34 miljoen gaat opleveren. Niet dus’.

‘Ik las laatst dat het een grote economische impact heeft gehad', val ik Rob in de rede, 'en dat er wereldwijd veel publiciteit is geweest, tezamen voor een waarde van 60 miljoen euro’.

‘Jongen, ben je nou zo naïef? Dat is luchtfietserij. Van dat soort geld kun je de bakker niet betalen hoor. Je moet het hebben over de harde pecunia, zoals die 6 miljoen euro die van de Utrechtse ondernemers is gejat. Dat hele Tourgrapje kostte 15 miljoen, waarvan dus 40 procent uit het Ondernemersfonds kwam. Uiteindelijk blijkt dat de gemeente 3 ton te kort is gekomen op de Tourbegroting. Nou die hadden ze er nog wel even bij kunnen stelen’.

‘Ok, ik begrijp het. En dat is waarschijnlijk de reden dat jij hier zo recalcitrant met je jas aanzit en geen koffie wilt’.

‘Nuah, het is dat. Maar vooral het gemak en het gekonkel van dat Ondernemersfonds. Daar zitten een stel idioten die maar wat doen. En er omheen zitten nog grotere idioten die elkaar het licht in de ogen niet gunnen en een stel ratten en roofridders die er alleen maar op uit zijn zichzelf zoveel mogelijk toe te eigenen’.

‘Weet je, Rob, doe nou gewoon zoals ik. Laat het van je afglijden. Het is heel ongezond je zo druk te maken, helemaal als je er toch weinig of niets aan kunt doen. Doe je jas uit, dan krijg je van mij een lekkere bak koffie en dan gaan we het over leuke dingen hebben’.