Maarsseveen - 'Henk Westbroek-boek'

Door Rene van Maarsseveen - Op de Gansstraat staan zondagmiddag veel politiewagens. Het heeft niets met FC Utrecht te maken, vertelt de agent wanneer ik probeer er langs te komen. Iedereen wordt teruggestuurd. Wat verlaat loop ik café/restaurant/dancing/club* Stairway binnen.

Een kwartier voor de geplande aanvang van de boekpresentatie is er echter nog niemand. Ik zie in ieder geval geen bekenden. Wellicht zitten er aan de tafeltjes, voor mij onbekende, familieleden, vrienden en buurtgenoten van Henk. Maar het kunnen evengoed zondaggenieters zijn. Het is immers geen besloten bijeenkomst en onderweg zag ik ook al veel drukte in de Utrechtse binnenstadhoreca.

Koffie en champagne

Achter in de zaal zie ik Henk bezig met de geluidsinstallatie. Als hij mijn kant op komt zie ik ook Robin Logjes, de uitgever van de biografie. Hij loopt met gespannen ongeduld door de ruimte, zoals het hoort voorafgaand aan een presentatie. Leuk om weer eens de voorbereiding van zo’n bijeenkomst te zien, zonder zelf iets te hoeven doen. Maar ik besluit me gedienstig te maken en haal koffie voor de beide heren.

Geleidelijk druppelen de eerste bezoekers binnen. De meesten kennen elkaar. Er worden handen geschud, hier en daar aangevuld met een kus. Henk staat inmiddels weer bij de geluidsinstallatie. Nog snel wat laatste voorbereidingen waarschijnlijk. De presentatie kan toch pas beginnen als de burgemeester er is om het boek in ontvangst te nemen. In afwachting van diens komst krijgen de aanwezigen een glas champagne.

De presentatie

Robin Logjes doet de introductie. Kort daarna is het Henk Westbroek zelf die zijn boek ‘HENK’ presenteert. Anekdotisch grappend zoals we van hem gewend zijn maakt hij een bruggetje naar de boekoverhandiging. Jan van Zanen is de beste burgemeester van Utrecht ooit; nou ja, van de vijf die Henk heeft meegemaakt. Ze kennen elkaar al jaren.

Tot slot beantwoordt Henk nog enkele vragen. Die worden vanzelfsprekend onderhoudend grappig beantwoord met misschien een licht serieuze inborst. Wat kun je anders bij een vraag als ‘wanneer komt de musical Henk Westbroek?’. Als Henk vertelt dat hij het boek gaat signeren bij de ingang en dat bezoekers er een CD van het Goede Doel bij krijgen, zijn er geen vragen meer. Er ontstaat een lange rij bij de ingang.

Het boek

‘Ik ben wel benieuwd naar het boek’, zegt een vrouw waarmee ik even later aan de bar sta. ‘We weten immers veel, maar ook heel veel niet. En Henk kan zo leuk vertellen. Ik hoop dat die stijl terugkomt in het boek’.

Ja, denk ik als de vrouw met haar bestelde drankjes wegloopt, er is bij het grote publiek veel onbekend. We kennen Henk de radiopresentator en de zanger van zijn eigen liedjes. Dat hij veel lekker in het gehoor liggende liedjes voor anderen schreef is veel minder bekend. Wie kan niet direct meezingen met ‘Toveren’ van Herman van Veen en ‘Alles kan een mens gelukkig maken’ van René Froger.

Politiek

Zelf ben ik vooral benieuwd naar de verhalen rond Het Goede Doel, de breuk met Henk Temming, de oprichting van Leefbaar Utrecht en Nederland. Er is over geschreven en gesproken in de media, ook door Henk. Maar hij is ouder nu en we zijn ruim vijftien jaar verder. Wellicht wordt door de 65-jarige meer beschouwend, maar ongetwijfeld nog steeds onderhoudend scherp, teruggekeken op dat verleden.

Als het niet zo zou blijken te zijn, dan is het vast op zijn minst een heerlijk leesboek. Want een ‘Henk Westbroek’-boek lezen is vast zoals hij praat. Vlot, smakelijk, anekdotisch, licht ironisch, aardig en verrassend. Dus leesplezier is verzekerd, ook wanneer er geen nieuwe, historisch belangwekkende openbaringen in het boek staan.

Afscheid

De gesprekken gaan niet meer over het boek en Henk, merk ik om me heen. Het is meer een gezellig samenzijn van mensen die elkaar al een tijdje niet meer zagen. Bij de ingang staat nog af en toe iemand bij de signeertafel. Veel bezoekers zijn weer weggedruppeld zoals ze zijn gekomen.

De stoelen worden weggehaald, de geluidsinstallatie afgebroken. Ik zag de voorbereiding, zal ik ook nog even blijven om … ? Nee, ik neem afscheid van mijn laatste gesprekspartners, oud-profvoetballer Edu Nandlal en de journalisten Jeroen Wielaert en Ton van de Berg. Bij de ingang zwaai ik naar Henk, die weer even achter de tafel zit om een handtekening te zetten in zijn boek. Het is nog aangenaam druk op de Mariaplaats. Ik besluit bij de terug-naar-huisroute de Gansstraat nog maar even te mijden.

NASCHRIFT: De politie onderzocht zondag op de Gansstraat wat daar in de nacht van zaterdag op zondag precies is gebeurd. Er zijn daar toen schoten gelost.