Armand Leenaers - Mensen zeggen wel eens dat je rituelen en tradities pas mist als ze er niet meer zijn. Zou dat ook het geval zijn met de nieuwjaarsrecepties? Voor het eerst sinds mensenheugenis moeten we het zonder doen. Ook die van de gemeente Utrecht zelf gaat niet door.

Bij de Kamer van Koophandel Utrecht heb ik 15 jaar op rij de Nieuwjaarsbijeenkomst georganiseerd. Elke kerstvakantie was het doorwerken geblazen met een gestaag oplopende stresscurve bij betrokkenen. Hebben we nu de laatste versie van de speeches, is de techniek getest, zijn catering en bediening goed geïnstrueerd en - heel belangrijk - wie mogen er straks op de eerste rij zitten?

Onze kersverse burgemeester Sharon Dijksma weet niet wat ze mist. Mijn laatste keer was 3 januari 2013 als aftrap voor een jaar waarin de Utrechtse KvK na ruim 160 jaar zou worden opgeheven. Het einde van een tijdperk. Ik heb het gelukkig niet hoeven meemaken.

Terugblik

We moeten het maar doen met een terugblik. Op de ochtend van de tweede werkdag van het nieuwe jaar stroomde het Beatrix Theater van de Jaarbeurs vol. Meestal daags na de receptie van de gemeente Utrecht maar altijd vóór die van de provincie en FC Utrecht.

Ondernemers, bestuurders en andere netwerkers uit Midden-Nederland verdrongen zich om elkaar goede gezondheid en zakelijk succes toe te wensen. Dat handen schudden, omhelzen en verplicht drie keer zoenen was het belangrijkste programmaonderdeel maar dat kun je niet op de uitnodiging zetten. Het was aan ons om iets te bedenken dat niet te lang duurt maar toch interessant genoeg is om het er nog een paar dagen over te hebben.

Meestal waren dat de uitkomsten van een onderzoek naar de gemoedstoestand van ondernemers over een actueel onderwerp. Er is heel wat voorbij gekomen: files en slechte bereikbaarheid waren natuurlijk niet te missen maar ook maatschappelijk verantwoord ondernemen en veiligheid vielen in de smaak. En anders sprak mijn voorzitter de dames en heren politici streng toe over de hindernissen die van overheidswege het Utrechtse bedrijfsleven in de weg zaten. Applaus was verzekerd.

Netwerkfestijn

Gastsprekers die weet hadden van een nieuwe trend of ontwikkeling waren gewild. Zo kwam de directeur van Google vertellen over de ongekende mogelijkheden van een zoekmachine op het wereldwijde web. Er werd ademloos naar geluisterd. Echt waar: bezoekers speurden na afloop naar een tekst op papier.

Kort na de kredietcrisis sprak de bestuursvoorzitter van de Rabobank de zaal geruststellend toe. Het zou allemaal wel meevallen. Niet veel later was hij met vervroegd pensioen. De laatste keynote was de met ruzie vertrokken hoofdredacteur van NRC Next. Hij had het over correspondenten op een digitaal platform.

En dan was er de uitreiking van de ondernemersprijs. Altijd een vrolijk moment. De zaal juichte bij het zien van een met bokaal beloonde ondernemer. In een vooraf opgenomen filmpje, dezelfde avond nog te zien bij RTV Utrecht, werd het geheim van zijn of jaar succes onthuld. Op dat moment dan want het is ook voorgekomen dat de winnaar niet veel later failliet ging, zoals Den Oudsten Bussen in Woerden overkwam. En dan, na een uur of wat stilzitten, kon het grote netwerkfestijn in de overvolle foyer beginnen.

Beste lezer, ik kan u niet de hand schudden, omhelzen laat staan drie keer zoenen maar wens u een voorspoedig 2021 en vooral goede gezondheid.