Frans de Jonge hangt in talloze cafés, restaurants en andere openbare gelegenheden posters op met culturele activiteiten in Utrecht.

Frans de Plakker -  M’n meest favoriete Duitse boek is ‘De zwarte Schapen van Heinrich Böll’. Voor m’n mavo-examen heb ik het op m’n boekenlijst gezet. Ik was toen niet zo’n lezer, dus koos ik vooral dunne boeken uit. Zo heeft m’n leesluiheid me een geweldig boek(je) opgeleverd, dat nog steeds in m’n boekenkast staat. 

De hoofdpersoon probeert als het zwarte schaap van de familie nog iets te maken van z’n leven, en neemt een baan. Hij moet elke dag met de tram naar z’n werk. Elke keer als de conducteur z’n kaartje knipt, voelt het alsof er weer een dag van z’n leven voorbij is.

Doordat ik bij veel adressen al vele jaren iedere week langs kom om de affiches bij te houden, zit ik in eenzelfde soort situatie als die conducteur. “Is er al weer een week voorbij?”, krijg ik regelmatig te horen. Een variant op die opmerking krijg ik te horen als ik een keer op een andere dag langs kom. “Het is toch geen dinsdag?”

De regelmaat is door corona bij veel zaken komen te vervallen, maar in winkels en op enkele andere locaties, die nog wel open zijn, kom ik nog op de vaste dagen. Zo ben ik afgelopen maanden toch nog vaak op pad, en blijf voor de vaste regelmaat zorgen. 

Gelukkig zijn (!) de musea nog open, soms met kerstactiviteiten en gelukkig zijn er nog theatervoorstellingen. Vandaar dat er in de stad nu ook weer posters van Aluin en Schweigman hangen. En Theater Kikker laat trots het maandoverzicht zien. Voorzichtig laat KUUB nog even weten dat daar schilderijen van Karin Bos te zien zijn. 

(!) En ja, het gaat snel. Sneller dan mijn column want die is alweer achterhaald en zitten we nu weer in een nieuwe lockdown en winkels gesloten, de tijd en regelmaat weer onderbroken.