Hoe beleven de Utrechters de ramp van het coronavirus? Nieuws030 laat ze aan het woord in de Corona-kroniek.

Door John Noy - Al vele jaren was ik niet op vakantie geweest. Ja een paar dagen naar Vlieland en Ameland waar een goede vriend een huis heeft en de andere vriend een vaste staanplaats op de camping Lange Paal in Vlieland.

Dit jaar wilde ik nu echt eens op vakantie. Ik had een trip voorbereid van ongeveer zes weken door Frankrijk en Spanje. Lekker met mijn Vovo polar uit 1992 ‘On the Road’ op bezoek bij bekenden en onbekenden. Dit ging voortreffelijk, al drie weken genietend van mooi weer en de prachtige landschappen die tijdens het rijden en verblijf in de diverse plaatsen aan mij werden tentoongesteld.

Op vrijdag 13 maart bezocht ik een fitnessruimte in Moirara een prachtig stadje gelegen tussen Allicante en Valencia. Tenslotte moet het lichaam fit blijven. Het was tegen zes uur dat ik in de auto terug naar mijn logement reed en op de radio vernam dat Spanje op slot zou gaan.

Natuurlijk was de Corona ook in dit gebied van Spanje bekend maar heel veel ook weer niet. Na een en ander gecontroleerd te hebben leek het mij het beste om onverwijld naar huis terug te keren. Je kon nooit weten wat Frankrijk en België zouden doen met de grenzen. Om zeven uur zat ik in de auto met het idee de nacht door te rijden om in Frankrijk een hotel te zoeken, maar eerst uit Spanje gezien te raken.

Uiteindelijk gaf het verlangen om zo snel mogelijk naar mijn goede Utrecht terug te keren mij zoveel energie dat ik in 26 uur de ruim 2100 kilometer heb afgelegd. Zaterdag 14 maart om 21.00 uur mocht ik de ingepakte Dom weer begroeten. Onbegrijpelijk fit nog, geen moment in problemen geweest.

De eerste dag nog zonder de ‘Intelligente Lock down’ die ons tot nu toe in huis gedwongen heeft. Aangezien ik mijn atelier sinds en aantal jaar in huis heb zou dat een goede gelegenheid zijn eens flink te gaan schilderen. Al spoedig kwamen er veel berichten van ouderen die niet meer bezocht konden worden, zieken op de IC., mensen zonder werk en geld, overbelaste zorgmedewerkers van alle soorten.

Kortom een hoop ellende om ons heen. Dat voelde je ook, het hing in de lucht als het ware. Het had op mij in ieder geval een verlammende werking op mijn motivatie om te gaan schilderen. Dit terwijl er bij andere collega’s juist een nieuwe inspiratiebron werd aangeboord.

Zo werkt het voor iedereen anders. Ik zocht andere bezigheden. Zoals vele anderen begon ik, soms wat overdreven, schoon te maken en op te ruimen. Ook ik ging naar de Gamma om klussen die ik al jaren van plas was te gaan doen in huis te realiseren.

Na twee weken bedacht ik mij dat het een goed moment was om een idee welke ik al eerder in het jaar had om een online cursus ‘perspectivisch schetsen’ uit te gaan voeren. Dit is voortgekomen uit de ervaringen die ik in vele jaren les geven in ‘ schilderen naar de natuur’ in Zuid-Frankrijk heb op gedaan.

Perspectief is voor sommige mensen leuk maar velen hebben er moeite mee. Met vriend Jacques, die wiskunde docent is geweest en perspectief bijna als een hobby heeft, als achtervang heb ik een plan geschreven om deze materie zo vriendelijk mogelijk te gaan doceren.

Niet te technisch want uit ervaring weet ik dat velen dan afhaken. Dit leverde vele discussies met Jacques op, het moet verantwoord blijven. Het resultaat van de eerste twee lessen zijn nu te bewonderen op Youtube. Veel werk maar echt leuk om te doen. Het is een gratis te volgen cursus. Hopelijk hebben veel mensen er plezier van.

Nu zat ik lekker in de mood van het schrijven en achter de computer zitten. Er was nog een klus die geklaard moest worden en die ik tot nu uitgesteld had. De vriend van mijn dochter Noortje, Erik, had een nieuwe website voor mij gebouwd. Het stramien zal ik maar zeggen. Die moest gevuld worden met afbeeldingen en verhalen. Daar zou ik normaal twee maanden mee bezig geweest zijn. Nu deed ik dat in anderhalve week. Ook deze website staat nu online. Dit praktische werk gaf mij veel vodoening en afleiding naast alle narigheid en emotionele verhalen waar je bijna elk uur mee geconfronteerd werd.

Nu er wat verlichting komt in de maatregelen, beginnen er in mijn hoofd ook weer beelden en fantasieën te ontstaan voor nieuw werk. De portretopdracht die ik heb gekregen kan binnenkort ook op de ezel.

www.Johnnoy.nl