Ook Utrecht ontsnapt niet aan de ramp van het coronavirus. Hoe beleven de Utrechters dat? Nieuws030 laat ze aan het woord in de Corona-kroniek.

Arie van den Heuvel - Mijn helaas te vroeg overleden favoriete sarcast en anarchist, de Belgische journalist, auteur en publicist Johan Anthierens, liet ooit in de Volkskrant  optekenen dat ’…Nederlanders graag alles met zijn allen doen’.

Yep, dacht ik ,deze Johan heeft gelijk. Al in de beginjaren '50 liep heel Nederland uit om op de eerste de beste mooie lentedag, neergestreken in de bermen langs de snelwegen, fles Exota prikkellimonade erbij, naar de files richting strand te kijken. Het Nederlandse massa bermtoerisme was ontstaan.

Later raakte het volk er aan gewend, maar het massaal naar het strand rijden op de eerste de beste mooie lente dag is blijven bestaan. Je hoeft in het Amsterdamse IJ  jaarlijks maar een zooitje al dan niet historische ouwe pramen in het water te kieperen of een paar miljoen Nederlanders  begeven zich richting Sail. Gaat de tour over de Alpe d’Huez en doet er een  Nederlandse renner mee die aardig de Cauberg op kan?Een paar honderdduizend Nederlanders trekken dagen van te voren met hun sleurhut naar de ‘Nederlandse Berg’ om daar stomdronken de koers massaal te verknallen.

Nederland in de eindronde van het EK voetbal? Driekwart Nederland denkt dat we al kampioen zijn en versiert  alle straten in hun wijk in Oranje en loopt massaal met de buren de polonaise. Koningsdag? Met miljoenen tegelijk de vrijmarkt op.

Zich individualistische vrijbuiters wanende motorrijders scheuren bij voorkeur in grote groepen en in optocht over de dijken. Individualisme zelfs in groepsverband, hij kon van Anthierens zijn. Zo zijn wij Nederlanders.

We doen alles het liefst feestvierend met zijn allen. Niet handig in Corona-tijden. Hoewel, Rutte kent zijn pappenheimers en hij bedacht de strijdkreet #Alleen – Samen (kunnen we het Coronavirus verslaan). Geniaal, op ons lijf geschreven. Intelligent opgesloten, dwang was niet eens nodig.

Kijkcijferkanon Rutte trok met zijn laatste dinsdagmiddagshow 8 miljoen kijkers. 3x een gemiddelde Boer zoekt Vrouw en daar keken we al met zijn allen naar net als naar het songfestival met een  beroerde Nederlandse bijdrage.

Ook thuis geldt in Nederland: “Met zijn allen”. Ik werd er licht nerveus van. Mijn zoon bood aan om de boodschappen voor mij te doen. Immers ik zat royaal in de gevaren zone door leeftijd en wat cardiologische leefstijl kwalen. Ontroerd, maar stronteigenwijs wees ik zijn liefdevolle aanbod af. “Jochie geloof me, de wereld is in een klap volslagen mataglap geworden, helemaal dolgedraaid. Totaal hysterisch. Vorig jaar om deze tijd waren er al 8000 mensen door de gewone griep neergemaaid. Dit jaar weer en volgend jaar ook weer. Kraait geen haan naar. Niks lock-down, en kroegen dicht. Jaarlijks sterven er honderdduizenden wereldwijd aan allerlei corona achtige rotbeestjes. Ik laat me niet gek maken jochie”.

“Ik kom niet naar je begrafenis” was zijn opbeurende antwoord.

Al snel was duidelijk dat deze houding niet in de praktijk was vol te houden. Al gauw stond ik ook mijn boodschappenkarretje met glassex in te spuiten en zocht ik zelfquarantaine op mijn volkstuintje in Overvecht. Aldaar geen bezoek.

Helemaal om was ik toen ik de boodschappen afrekende in de supermarkt en een op zich nette meneer zich achter mij langs wurmde, mij rechts, van achter en links toucherend. Even later stond de man een paar meter verder in de rij voor de servicebalie; “Moest dat nou zo, kon je niet even wachten”, blafte ik de man nog net niet in zijn gezicht. De arme man keek sullig om zich heen, “Huh ik?” “Ja jij, kon je niet wachten, gladiool”. Lul, dacht ik zelfs. De wetenschap tot de categorie dor hout te behoren had definitief toegeslagen, het corona angstvirus was in me geslopen.

Arie van den Heuvel in de tijd voor Corona. Foto: prive