Binnendijk – Met Sebas achter de renners aan

Dik Binnendijk - “Sebas, zie jij nu het peloton?” “Nou, nee Gio. Voor ons rijdt een groepje renners met Tom Dumoulin… maar dat spat nu uiteen!!!” Het wat hese stemgeluid van Sebastiaan Timmerman herken ik uit duizenden, zeker als het over wielrennen of schaatsen gaat. Ik ben geen sportliefhebber. Voetbalgeouwehoer draai ik meteen de nek om, maar naar Radio Tour de France blijf ik wel luisteren ook vanwege de Franse liedjes.

 De Tour wordt nu twee maanden later gereden dan normaal. Dat betekent dat Sebas voor het eerst sinds jaren op 16 juli de verjaardag van zijn vrouw Margriet thuis gevierd kan hebben. Vanaf 2008 volgt hij de renners achterop de motor, de plaats waar sportverslaggever Theo Koomen (1929-1984) legendarisch door is geworden. In 2018 heeft Sebas de Theo Koomen Award gewonnen. Dit is de prijs voor het mooiste sportverslag van het jaar. En vorig jaar heeft hij ook de RadioFreak Award 2019 gekregen voor de beste verslaggever.   

Het is al jaren geleden dat ik voor het laatst contact met hem heb gehad. Hij woont met z’n gezin in Bodegraven. Rondhangen in een Utrechtse kroeg zit er niet meer in. Sebas is een van mijn oud-studenten van de School voor Journalistiek. Op die SvJ heb ik zo’n 24 jaar les gegeven in radiojournalistiek voornamelijk aan eerste- en tweedejaars. Ik heb geprobeerd ze te laten zien dat radio maken een leuk vak is. Later ben ik ook stages gaan begeleiden. Meestal zijn dat ‘eerste stages’ geweest bij de regionale of lokale omroep. Voor je tweede stage mag je naar Hilversum.

Sebas behoort tot het groepje van mijn drie eerste stagestudenten die ik in 1998 begeleid heb. Waarom denk ik dat? Ik heb toen foto’s van ze gemaakt. Het was even zoeken maar ik heb die foto’s gevonden. Ik zag dat ik geen namen achterop heb gezet. Stom natuurlijk. Twee van de drie ken ik nog: natuurlijk Sebas bij Radio Rijnmond in Rotterdam en Timur Perlin bij de afdeling Tiel van Omroep Gelderland. Sinds april dit jaar is Timur weer terug bij NPO 3FM.

Sebas was een fijne gozer, zo’n student waarvan je er veel meer wilt hebben. Je kon met hem lachen, hij was leergierig, een echte radiofriek en ook sportliefhebber. In het weekend werkte hij bij de sportafdeling van Radio Rijnmond. Natuurlijk wilde hij daar zijn eerste stage doen. Maar dat zou meer van hetzelfde geworden zijn. Zo’n stage is nu juist een mogelijkheid om je grenzen te verleggen.

Dus stage bij Radio Rijnmond prima, maar dan wel bij de nieuwsafdeling! En dat heeft hij uitstekend gedaan. Een radioreportage van hem heb ik vaak gebruikt bij het onderwijs. Het ging over een spoorwegovergang, waar de spoorbomen dicht bleven en zo voor veel verkeersellende zorgde. De reportage was een prima combinatie van het gebruik van geluiden, interviews en verslaggeving: dus beschrijven wat je ziet gebeuren.

In 1999 deed Sebas zijn tweede stage bij NOS Langs de Lijn en kreeg meteen daarna een contract aangeboden. Door het vertrek van twee collega’s kon hij in 2000 voor het eerst mee naar de Tour en was te horen als interviewer en reportagemaker. Twintig Tours later is hij nu 43 jaar en op z’n hoofd nog kaler geworden dan ik.

Gelukkig blijft hij nog steeds een enthousiast verteller: “Ik sta nu stil langs de kant. Wat is er gebeurd?... Het was de ploeg van Peter Sagan, die een indianentruc van stal heeft gehaald… Bergop hebben ze al die sprinters ervan af gereden… Ik hou ook nog even mijn ogen open of ik Tom Dumoulin of Wout Poels zie…Beukend tegen de zuidoostenwind in! … Het valt me wel op dat het publiek vandaag allemaal mondkapjes op heeft. Dat was gisteren duidelijk anders...”