Binnendijk – De overstap

Dik Binnendijk – “Ik zag bij mijn ouders dit weekend nog een foto van jou, waar je over een hek heen stapt.” Ik zie Johannes bijna elke woensdag bij de Holland Kaascentrumkraam van Marnix op de Vredenburgmarkt. Johannes werkt daar als kaasverkoper. Hij was kok in een vegetarisch restaurant van een hotel, dat vorig jaar herfst door de coronacrisis failliet is gegaan.

Johannes kan goed koken, weet ik uit eigen ervaring, maar werd ontslagen en werkt nu met veel plezier in de kaaskraam op verschillende markten. Zijn vader Wim en ik zijn al ruim veertig jaar vrienden. Wim maakt veel foto’s en stelt elk jaar een fotoboek samen van zijn beste foto’s. En blijkbaar hoorde daar ook die foto van mij bij, gemaakt in juni 2021 tijdens een wandeling over het Zoddenpad bij Westbroek.

Die opmerking van Johannes was raak! Het idee was in de kiem geboren: de overstap naar 2022. Behalve de jaarlijkse kerstwandeling met Kees in Limburg *) - dit jaar kerstwandeling nr. 24 - is het maken van een nieuwjaarskaart ook nog steeds een terugkomende traditie. Het lukt me bijna nooit om mijn eindejaarsgroet vóór de kerst bezorgd te krijgen. Met het denken daarover begin ik altijd te laat. En heb ik eindelijk een leuk idee dan moet er nog gezocht, geselecteerd, geformuleerd, geknipt, geschoven, geplakt en weer veranderd worden. 

Ik wist dat ik nog een foto had waar ik over prikkeldraad heen stap; dat is een stuk spannender dan over zo’n hek. Ik ben op zoek gegaan in mijn digi-fotoarchief en heb hem na drie kwartier gevonden. Tussen beide foto’s is acht jaar verschil. Ik zou bijna zeggen dat is duidelijk te zien. Op de 2013-foto zie je een ‘frisse’ 64’er die zonder problemen op een overstapplank staat en het been over het prikkeldraad zwaait. Hopelijk heeft hij gezien dat aan de andere kant het overstapje er totaal anders uitziet. Hoe het is afgelopen weet ik niet meer, maar waar prikkeldraad is... ja hoor, ik blijf er in hangen! 

Op de 2021-foto moet die 72-jarige bejaarde met flinke tegenzin over het hek heen. Hij is er zelfs een beetje bang voor. Ik heb toch voor deze foto gekozen omdat hij wat duidelijker en dit jaar gemaakt is, en beter in m’n verhaaltje paste. Foto 2 heb ik in oktober bij de Pietersberg in Limburg genomen met mijn echte camera: een toch leuk geworden, mislukte selfie.

De derde geselecteerde foto heb ik vervangen door het portret van Robbedoesje, een alpaca of berglama. Dit dier heb ik twee weken geleden op de kiek gezet in de buurt van Ederveen boven Veenendaal toen ik met Wim daar het Turfvelderpad liep. Omdat ik alle drie de foto’s van mijn nieuwjaarskaart in een normale envelop wilde hebben, heb ik Robbedoesje liggend vastgeplakt. Voor de knutselaars heb ik een instructie geschreven. ‘Maak foto 3 los, draai hem een kwartslag en plak hem weer vast: zo toornt Robbedoesje 2022 boven de plaatjes van 2021 uit.’

Nelleke mailde me: “Hi Dik, Heb ik je instructie goed begrepen? Ik denk zelf van wel.”

Als je over een jaar terugkijkt, hoop ik dat je kunt zeggen: die overstap naar 2022 is goed geweest. Het was een heel mooi, voorspoedig, gelukkig en gezond (coronavrij?) jaar.

*) Columns over de kerstwandelingtraditie:

https://www.nieuws030.nl/columns/binnendijk-de-kerstwandeling-1-rituelen/

https://www.nieuws030.nl/columns/binnendijk-de-kerstwandeling-2-de-helpende-hand/