Dik Binnendijk – Gisteren stond Daniëlle voor het laatst als barvrouw in café Willem Slok. Bijna iedereen kent haar als Daan. Ondanks dat ze er zelf van baalde, werd het avond-aan-avond in de kroeg staan voor haar te zwaar. Een aderlating voor deze kroeg op Korte Koestraat 2.

Behalve barvrouw was Daan ook de regelaar-planner-roosteraar en ‘opperhoofd barmensen’ van Willem Slok. Als je een afspraak wilde maken over een borrel daar, dan deed je dat met Daan. En dan kwam alles goed.  

Daan heb ik leren kennen via de Nieuwsquiz in dit café. Op de zomermaanden juli en augustus na wordt die quiz elke laatste maandagavond van de maand gehouden onder de bezielende leiding van oud-journalist John Driedonks. Vóór de coronaperiode was het jarenlang de laatste woensdag van de maand.

Sinds najaar 2010 doe ik met het Bergstraotteam mee aan de Nieuwsquiz in Willem Slok. Daan was de laatste vijf, zes of zeven jaar onze vaste Nieuwquizbarvrouw.  Zij zorgde ervoor dat de tafeltjes, stoelen en krukken na pakweg acht uur beschikbaar kwamen voor de quizdeelnemers. Losse gasten werden vriendelijk naar buiten gebonjourd.

Zij kende ons deelnemers persoonlijk allemaal en wij haar natuurlijk. Ze wist dat ik altijd begon met een cappuccino “zonder suiker en lepeltje maar wel met een koekje!” en dat mijn buurvrouw en teamgenoot Garjan alleen maar sinaasappelthee dronk. Daar hoefde je niet meer om te vragen: Daan bracht het gewoon. Was je een bierdrinker, dan wist ze wat voor bier je normaal dronk. Ik wisselde nog wel eens van alcohol. “Wat wordt het vanavond? Wijn of bier?”

Toch blijft Daan met de horeca verbonden, maar op een andere manier. Vanaf februari zal ze nu vooral overdag cafés gaan bezoeken, want ze wordt accountmanager bij een klein bedrijf dat handelt in speciaal bieren voor de horeca. 

Nu Daan er mee ophoudt, houdt ook Hermen er mee op. Ook voor hem is het zijn laatste dag achter de bar van Willem Slok. Hij was net als Daan een prima barman. Hermen heeft gewoon een volledige baan in TivoliVredenburg als bedrijfsleider ‘hospitality’ (zeg maar: opperhoofd ‘gastvrouwen, gastheren en gastvrijheid’). Willem Slok deed hij de laatste jaren er gewoon bij.

In en om de Grote Zaal zie ik hem regelmatig. De eerste keer dat ik Hermen tussen de klassieke muziekminnaars tegenkwam, herkende ik hem helemaal niet. Hij mij wel. Hij loopt in de muziektempel in andere werkkleding rond dan bij Willem-Slok. TivoliVredenburg-Hermen is dan zo’n nette-jongen-in-het-zwart geworden.  

Ondanks hun afscheid hoop ik Daan en Hermen nog zo nu en dan in mijn stamkroeg Willem Slok tegen te komen, hoewel ik er bijna alleen maar ben als daar de Nieuwsquiz wordt gehouden. En natuurlijk hoop ik dat café Willem Slok weer nieuwe, goede en inspirerende barmensen erbij krijgt.