Binnendijk - Clarenburgplateau

Dik Binnendijk – “Kan ik jullie ergens mee helpen? Ik woon al ruim vijftig jaar in en rond het centrum van Utrecht.” Het was zondagmiddag. Ik liep naar Wittevrouwen om een palm van een vriend daar water te geven. Op de hoek Jacobijnenstraat/Loeff Berchmakerstraat/Breedstraat stonden vier vrouwen rondom een mobieltje te overleggen waar ze naar toe moesten. “Nee hoor, dank u! We hebben Google Maps en we komen er wel uit.” “Prima!” 

Ik stond op het punt om door te lopen, toen de vrouw die de telefoon vasthield naar me toe kwam. “Toch maar even voor de zekerheid.” Ze liet me een blauwe route zien, die ze zouden moeten lopen. Ik kon me absoluut niet oriënteren. Ik zag ook geen leesbare straatnamen en er was een strookje water.... maar waar was dat? Ik herkende het niet. 

“We moeten naar het Clarenburgplateau...” “Het wat?” “Het Clarenburgplateau!” “Echt, nog nooit van gehoord. Ik ken Voor en Achter Clarenburg. En daar zal vast vlakbij zijn. In ieder geval moeten jullie die kant op.” Ik wees richting Vredenburgplein. “...Het spijt me dat ik jullie niet verder kan helpen. Sorry!” De dames besloten maar om dezelfde weg terug te lopen die ze waren gekomen. Ik denk dat ze via het Neude zijn gegaan. 

Natuurlijk kon ik het niet hebben dat ik dat C-plateau niet kende. Zou het ‘pleintje’ waar Achter en Voor Clarenburg samenkomen, omgedoopt zijn in Clarenburgplateau? Dus voor het Belgische biercafé Olivier, dat alweer vijftien jaar bier schenkt in de vroegere schuilkerk Maria Minor? 

Weer thuisgekomen tikte ik op de computer bij Google Maps ‘Clarenburgplateau’ in. Onmiddellijk floepte het adres Clarenburgplateau 2 tevoorschijn gekoppeld aan ‘Costes women’. Dit ligt in het winkelcentrum Hoog Catharijne! “HC dus. De zijgang richting de grote Jumbo!” dacht ik hardop. Maar dat bleek toch niet helemaal zo te zijn, zag ik een dag later. Die gang of dat binnenplein heet de Stijlkamer. “Kijk, die naam ken ik wel; evenals de Stadskamer, waar de Catharijnesingel onder doorloopt en waar je je vooral kunt volvreten.” 

Op geen enkele straatnamenzuil kom je de naam Clarenburgplateau tegen. Alleen doordat ik kledingzaak ‘Costes’ ontdekt had, snapte ik dat de straten op 1 hoog boven de Stijlkamer zo heten. Als je daar met je rug naar de Primark gaat staan, is rechts de even en links de oneven kant. Op dit plateauniveau kun je bij vijf kledingzaken komen, een juwelier en een luxe chocoladezaak. Nou, dat weet ik dan ook weer. Ik verwacht niet dat ik nog veel over het Clarenburgplateau zal lopen. Ik heb er niks te zoeken, maar ik weet nu wel waar het ligt voor een volgende, zoekende toerist. 

Toen ik op het plateau en in de Stijlkamer rondliep, ging ik in gedachten even terug naar mijn jeugd op de boerderij in Kamerik (bij Woerden). Mijn vader had melkkoeien, varkens en schapen. Die even en oneven Clarenburgplateauwandelpaden deden me denken aan de houten tillen boven de koeienstandplaatsen in de stal. Een til is een open zoldering in een ouderwetse grupstal, waar koeien de hele winter op een vaste plaats staan en liggen. Je kon op de til lopen, maar meestal lagen daar in de wintermaanden strobalen opgestapeld te wachten voor gebruik. Bij ons sliepen de koeien nog op stro. En soms stonden er ook andere spullen zoals de melkmachine. 

Net als wielrenners zul je koeien zelden in HC zien lopen. Op koopavonden en in het weekend zie je mij daar ook niet of nauwelijks, omdat dan het koopvee voortschuifelt. Daar schuifel ik liever niet tussendoor.