Binnendijk – Bellamytjes (9): Polonaise

Bijna zeventien jaar heeft Dik Binnendijk op Bellamystraat 11 bis in Utrecht gewoond in de Vogelenbuurt. Tot haar dood in 1976 woonde hij de eerste zeven jaar met z’n hospita, die door de hele buurt ‘opoe’ werd genoemd. Daarna werd het bovenhuis verbouwd tot kamerverhuur. In de (onregelmatig verschijnende) serie ‘Bellamytjes’ haalt hij herinneringen op uit die zeventien jaar Bellamystraat.

Dik Binnendijk – Vanaf 1981 heb ik al mijn agenda’s bewaard. Ik hoopte dat ik daarin nog de verjaardag van opoe kon vinden en eventueel het jaar waarin zij geboren was. Tegenwoordig hou ik dat keurig bij. Maar helaas, al bladerend zag ik geen enkele verjaardag. Wel weet ik dat ze in de zomer of nazomer jarig was: het was meestal warm en mooi weer.

Ik woonde nog niet zo lang in de Bellamystraat, toen opoe haar verjaardag zou gaan vieren. Ik was ook uitgenodigd. Ik had de familie en de kennissen van opoe al genoeg meegemaakt om te denken: wegwezen! André Hazes was toen nog niet doorgebroken, maar Johnny Jordaan, tante Leen, Willy Alberti, Gert & Hermien, Corry Konings, Nico Haak, Rita Corita, De Havenzangers en de Zangeres zonder Naam wel. Absoluut niet mijn favoriete muziek. Bovendien woonde ik toen in de achterkamer, die door schuifdeuren gescheiden was van de voorkamer waar opoe woonde. Daar zou het feest worden gehouden.

Het jaar erop was ik er wel. Het zou een groot feest worden. Ik geloof dat opoe een ‘mooi’ jaar zou vieren: 65, 70 of 75 jaar. De schuifdeur stond open; zo was er één grote feestruimte. Er zijn zo’n veertig mensen langs geweest. Voor mij was het de knop even omzetten en daarna gewoon meedoen. En ik heb ontzettend veel lol gehad met iedereen. Het stond er blauw van de sigarettenrook. Sigaren kan ik me niet herinneren. Er was bier, oude en jonge klare, brandewijn met suiker en... was er ook bessenjenever?... Weet ik niet. Wel citroenjenever voor het citroentje met suiker! Verder was er advocaat, Fanta en ranja. Was dat het? Wijn was er in ieder geval niet, dat weet ik nog wel.

Op een gegeven moment zijn we naar buiten gegaan en in polonaise de hele Bellamystraat richting de Valkstraat op en neer gelopen. Zingend, joelend en zwaaiend: de andere straatbewoners hebben ervan kunnen mee genieten of hosten gewoon mee. Opoe liep voorop.

Ik denk niet dat opoes poedel ook meegelopen is. Hij zal al die tijd wel grommend onder het dressoir hebben gelegen. Ik noemde hem Fikkie (zie: Binnendijk – Bellamytjes (8): Fikkie | Nieuws030 - Nieuws030 ), maar sinds half mei weet ik van Barbara dat de poedel Perry heette. Zij is een overbuurmeisje van me geweest. Ze woonde met haar familie op Bellamystraat 6. Barbara: “Dat de hond Perry heette, weet ik nog omdat ik als klein kind ook wel bang voor hem was. Opoe kwam soms bij mijn moeder koffie drinken en dan kwam Perry mee. Ik verstopte mij dan altijd voor hem.”

Nou, Perry deed dat verstoppen ook als het te druk werd. En het was druk en.... er is ontzettend veel gezopen. Het heeft een paar maanden geduurd voordat opoe alle onkosten betaald had. Ik geloof zelfs dat ik haar de huur van de volgde maand alvast heb gegeven. Opoe heeft haar verjaardag nooit meer zo uitbundig gevierd. Ze kon steeds minder goed tegen al te grote drukte. Maar - ondanks de nog maar vage flarden beeld - was opoes verjaardag van 1970 onvergetelijk voor me... vooral die polonaise door de straat! 

Volgende keer: Bellamytjes (10): “Ik leg het af daarboven!”