Binnendijk - Bellamytjes (36, slot): Terug naar 11bis 

Bijna zeventien jaar heeft Dik Binnendijk in de Vogelenbuurt gewoond op Bellamystraat 11 bis. Zo’n zeven jaar huurde hij eerst een kamer bij ‘opoe’, zijn hospita. Na haar dood woonde hij vanaf mei 1977 met andere studenten in het bovenhuis. In de serie ‘Bellamytjes’ haalt Dik herinneringen op uit die tijd. Dit is de laatste aflevering. 
 

Dik Binnendijk – “Dag mevrouw, mijn naam is Dik Binnendijk. Ik heb bijna zeventien jaar in uw bovenhuis gewoond...” “U bent die student biologie!... Ik ben uw naam op internet tegengekomen. Komt u binnen, u wilt vast het huis nog eens zien.” “Graag!” En dan te denken dat ik bijna twee jaar zo tegen deze ontmoeting heb opgezien.... Maar uitstellen en naar voren schuiven....En waarvoor?! .... Ik ben een kwartiertje boven geweest en we hebben een afspraak gemaakt voor de bezichtiging. Ik mag ook foto’s maken. 

In 2004 hebben Karin en Albert het bovenhuis ‘Bellamystraat 11 bis’ gekocht. Daarvoor woonden ze in Houten, maar ze wilden terug naar de stad. Albert is emeritus hoogleraar Logica en verbonden geweest aan de Universiteit Utrecht. Karin was actief in het bedrijfsleven, maar ook zij is met pensioen. Samen met haar liep ik door het huis; Albert was er niet. 

Tweede verdieping
We begonnen boven in de achterkamer, waar ik vijftien jaar gewoond heb. Mijn kamer van vier bij vijf meter leek gevoelsmatig kleiner dan ik me herinnerde. Het was nu Alberts werkkamer. Er stond een eenpersoonsbed op dezelfde plaats waar mijn bedbank was. Ik was ook benieuwd naar het uitzicht: het platte dak van Vakgarage Autoweerd Utrecht. Maar het was geen groot, plat grijs vlak met bitumen dakbedekking erop, zoals ik dacht. Het dak had hoogteverschillen en er zaten ramen in zodat het daglicht in de garage kon komen. Het bleef een prachtige plek voor naar elkaar krijsende katten ’s nachts. Nu was er geen kat te zien.

Buiten kon je langs de ramen lopen op een strook ‘brandgang naar de buren’ van zo’n twee meter breed zonder een beschermend hek. Via het raam kon je buiten komen. Nu was er over de hele breedte van het huis een balkon gemaakt met een hek. De keuken naast mijn kamer was veranderd in een badkamer met wc. Het vroegere keukenraam was vervangen door een deur, zodat je het balkon op kon. 

Het kleine kamertje aan de voorkant van het huis, was weer groter dan ik dacht. Het was pakweg de laatste vier jaar mijn slaap- en werkkamer geweest. Nu was het een rommelhok met een grote klerenkast. Er hing veel wasgoed te drogen. De voorkamer - de vroegere kamer van Inez - was de slaapkamer met een groot tweepersoonsbed. Vanaf ‘Inez’ balkon kon je nog steeds de (ingepakte) Dom zien, maar alleen... omdat er nog geen bladeren aan bomen zaten. Wat waren die bomen hoog geworden! 

Eerste verdieping
Dat viel me een verdieping lager ook al op: door de klimop en bomen kon ik relatief nog maar weinig van het garagedak zien. In de achterkamer (van Gert) heb ik twintig maanden gewoond. Karin nam op het balkon van deze kamer een foto van me. Ik stond op de plek waar in 1970 ook een foto gemaakt was. Karin: “Leun niet te erg tegen het hek, dat is niet zo stevig.” Dus ik stond er niet zo ontspannen bij als ruim vijftig jaar geleden. Volgens mij was het hek toen ook al wat gammel, alleen realiseerde ik me dat in die dagen blijkbaar niet.

In de huiskamer kon de achter- en de voorkamer nog steeds door schuifdeuren gescheiden worden. Toen ik in de achterkamer woonde waren ze altijd dicht. Opoe woonde in de voorkamer en tegen de schuifdeuren aan stond haar televisie. Ze was toen al wat doof. Als er ondertiteling was, stond de tv zachter, maar bij programma’s in het Nederlands kon ik echt meegenieten. Mijn wapen tegen de geluidsoverlast was een oude radio met een enorme brom, die het tv-geluid wat wegdrukte. 

Opoes slaapkamertje achter de trap naar de tweede verdieping, was na haar dood verbouwd tot badkamer met douche. Karin en Albert hebben er een combinatie van boeken- en rommelkamer van gemaakt. Ook hier hing aan de deur was te drogen. De schuifdeur uit opoes tijd is een normale deur geworden. Als opoe ging slapen, stond de schuifdeur altijd een beetje open voor de ventilatie. Poedel Perry was ’s nachts ook bij haar. Perry was de echte naam van de hond, die ik in een paar Bellamytjes Fikkie noemde. Als ik ‘s nachts de trap af kwam op weg naar de wc, hoorde ik zachtjes: “Grrrr!” In het donker zag ik dan de snuit en een oog van Perry in de schuifdeuropening. Hij bewaakte het fort.

Racefiets
In het halletje bij de voordeur hing jarenlang mijn rode racefiets in de lucht. Het plafond was zo hoog dat de voordeur eronder gewoon open kon. Ook als je de trap opliep, kon je de fiets nog niet aanraken, zo hoog was het. Met een touw over twee katrollen kon ik de fiets ophijsen of laten zakken. Bij mijn eerste bezoek had ik al ontdekt dat ik ze elk op een dwarsbalk had bevestigd. De katrollen waren weg maar zeker één wit balkje was er nog... zowaar een overblijfsel van me in 11bis. 

Overigens was het dezelfde trap waar ik begin jaren ’70 ’s morgens vroeg zo’n tien leren jassen zag liggen, die waren gejat door opoes kleinzoon Kees bij lederwarenzaak Berclouw. Of mijn fiets daar toen al hing, weet ik niet meer. 

Ondanks de veranderingen in huis herkende ik wel veel van vroeger. Maar ik werd er niet sentimenteel van. Wellicht ook omdat ik met Karin door het huis liep, we met elkaar spraken en foto’s namen. Als ik alleen door het huis had gelopen, was het misschien anders geweest. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb: even terug naar 11 bis.

Dit was de laatste aflevering van de serie Bellamytjes. De 35 andere afleveringen staan hieronder. De eerste is gepubliceerd op 23 januari 2021.

1: Minoes
2: Vallen voor gezelligheid
3: Hoerendrempels
4: Aan de deur: van groenteman tot dooiefonds
5: Praten als Brugman
6: Jassen op de trap 
7: Stereotoren
8: Fikkie
9: Polonaise
10: “Ik leg het af daarboven!”
11: “Je mot die jongens van je in de gaten houden!”
12: Het emmertje van tante Leen
13: Vijf uur pruttelen
14: De vlijtige lies en de duivel
15: Boekenstempelaar
16: Incognito
17: De barkruk
18: Opoes dood
19: Dubbel dubbelspel?
20: De verbouwing
21: De opvang
22: 'Nee! Niet binnenkomen!
23: De engerd
24: De vaatwasdirigent
25: Het kamertje - Peter
26: Het kamertje – Peters zus
27: Het kamertje - Meyske
28: 40 jaar later
29: Pielen aan m’n zieltje
30: Zieltje pielen (2)
31: Het Zwartewater woonproject
32: Flarden familie Peters
33: Flarden Bellamy-families 
34: Uitvliegen
35: Dag Bellamystraat!