De Nachtfotograaf - Als de politie me zegt dat ik niet tijdens de avondklok de straat op mag, ook niet met m’n papieren, ga ik een tijd lang alleen voor de avondklok uur op pad. Maar dat is net het moment dat iedereen nog even naar buiten gaat, of op weg naar huis is. De stilte is dan ver te zoeken. En dat is juist het mooie aan de avondklok voor mij als nachtfotograaf: de stilte en de rust in de stad.

Als de juridische haalbaarheid van de avondklok ter discussie staat ga ik nog een keer naar het politiebureau met de vraag wat voor mij de beste manier is om nachtfoto’s te mogen maken.

Natuurlijk moet ik weer m’n papieren invullen, en ook m’n inschrijving van de Kamer van Koophandel meenemen. Ook kan ik naar het hoofdbureau van politie bellen om te zeggen dat ik op pad ga, zodat agenten die me aanspreken dan even kunnen checken bij het hoofdbureau. Als ik het algemene nummer van de politie bel en zeg waarom ik doorverbonden wil worden met Utrecht, krijg ik te horen dat ze me daarvoor niet doorverbinden. Dus ik ga lichtelijk onzeker en gespannen op pad met in m’n binnenzak de papieren.

De eerste nacht dat ik op pad ga, hoop ik bijna dat ik snel aangesproken wordt, en te horen krijg dat het zo o.k. is. Als politie-auto's me gewoon voorbijrijden, en zelfs twee agenten te paard in galop vlak langs me rijden, voel ik me al iets zekerder. Uiteindelijk ben ik echt ontspannen als ik twee keer aangesproken wordt, en groen licht krijg. Ik vergeet de avondklok en concentreer me volledig op de stad met z’n schaduwen, en reflecties. 

De stilte tijdes de avondklok valt me direct op als ik met m’n fiets naar buiten stap. Ik woon vlakbij de AmsterdamseStraatweg en daar is normaal een constante stroom van verkeer met het bijbehorende geluid. Die ruis is zo vanzelfsprekend, dat het ontbreken daarvan direct opvalt als ik de voordeur open doe.  

Na de verlenging van de avondklok ben ik al weer gewend aan de stilte, en kijk verbaasd om me heen als die opeens ontbreekt. Ik vraag me af wat er anders is. Het zijn niet de bussen of taxi’s, en verder is er ook geen verkeer op de Straatweg, er is ook geen open raam van waaruit de stilte wordt verstoord. Het enige verschil is een vliegtuig dat op grote hoogte over Utrecht vliegt.  

Zelden ben ik me bewust van overvliegende vliegtuigen, en dankzij de avondklok merk ik pas dat ze niet alleen rond Schiphol te horen zijn. Gelukkig wordt er nog niet volop gevlogen, zodat ik even later weer geniet van de avondklok-stilte.