Surrealistisch als mensen kaarten kopen voor je show

Dansbare luisterliedjes, een goede band en een mooie show die voor bezoekers een visuele beleving moet zijn. Eefje de Visser treed zaterdag 5 juli op tijdens Festival deBeschaving bij de Botanische Tuinen van het Utrecht Science Park. "Een thuiswedstrijd", zegt de zangeres.

Interview door Anna Neeltje de Boer

“deBeschaving? Dat is een leuk festival met een leuke programmering. Ik ga er met een groep vriendinnen heen. Ik moet natuurlijk zelf ook optreden, maar daarnaast ga ik ook zelf bandjes kijken.”

Het wordt in De Uithof een thuiswedstrijd voor de in Utrecht woonachtige zangeres Eefje de Visser en dat het de buurt is waar ze zelf woont, vindt ze prettig. “Het zijn leuke mensen. De meeste mensen hier kennen me wel. Ze luisteren en zijn toegewijd. Ik maak natuurlijk echte luisterliedjes. Het is geen standaard festivalmuziek. Het is soms een beetje fragiel. Als mensen naar een festival komen om alleen maar biertjes te drinken, kan het zo zijn dat de muziek niet tot zijn recht komt.”

Na het winnen van de Grote Prijs is het snel gegaan, maar dat betekent niet dat het allemaal uit de lucht is komen vallen voor Eefje. “Ik ben jong begonnen. Ik heb een kleine familie, waarin bijna iedereen wel muziek maakte. Niet altijd professioneel, hoor. Mijn vader en oom waren allebei songwriters. Het ging als vanzelfsprekend. Rond mijn elfde begon ik liedjes te schrijven. Ik had een opnamerecorder waarmee ik wel honderden opnames heb gemaakt. Toen al kon ik mijn ei kwijt in de muziek.”

Ze liet zich inspireren door artiesten als Alanis Morissette, Tori Amos, de Red Hot Chili Peppers en Lenny Kravitz. “Ik ging met mijn zelfgeschreven liedjes naar open podia in de  buurt. Toen ik 15 was deed ik mee in een voorstelling van het Gouda Jeugdtheater. Daar zong ik voor het eerst een paar eigen liedjes. Als er evenementen waren in de buurt dan wisten ze me vaak wel te vinden voor een optreden.”

Zo ontwikkelde ze zich en stapje voor stapje werd het steeds serieuzer. “Ik kon nog niet zo heel goed zingen. Natuurlijk kòn ik wel zingen, maar ik had nog niet echt een eigen geluid. Daarom wilde ik in eerste instantie liedjes schrijven in opdracht van anderen.

Ik bleef ook eigen liedjes schrijven. Ik ging Nederlands zingen, omdat ik aan de slag ging met kinderliedjes. Bij Nederlandstalig denk je al meteen aan een bepaald genre. Ik heb wel gemerkt dat ik hier mijn eigen ding mee kon doen. En dat heb ik gedaan.”

In 2009 won Eefje de Visser de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter. Vanaf dat moment ging het hard met haar carrière.

“Mijn muziek werd door veel mensen opgepikt. Ik leerde mijn manager kennen en ik kwam met mijn huidige band in aanraking. Ik heb een ontzettend goed team. Heel belangrijk.” Genieten doet ze nog altijd met volle teugen. “Het is ontzettend bijzonder als mensen kaartjes kopen voor je concert. Surrealistisch bijna.”

Toch was het niet altijd makkelijk voor De Visser om met haar nieuw verkregen succes om te gaan. “Ik had weinig tijd voor mijn persoonlijke leven. Ik had soms het gevoel dat ik afgesloten leefde. Maar ik focuste me er ook niet op. Het was lastig om mijn tijd te verdelen.

In die tijd had ik het gevoel dat ik niet gelukkig was als ik niet kon spelen. In het begin was het succes dat ik had overweldigend. Ik ben weliswaar niet beroemd maar wel bekend. Gelukkig went deze vorm van succes wel.” De manier waarop het nu gaat vindt ze prettig. “Af en toe spreken mensen me aan. Met name in Utrecht of in Den Haag. Dat is hartstikke leuk.”

En de combinatie van een carrière en het privéleven? “Ik ben gelukkig inmiddels in  balans.”

Muzikaal gezien vindt de zangeres dat het nooit went. En dat is volgens haar ook niet de bedoeling. “We blijven muzikaal steeds iets anders doen. Dan blijft het spannend voor mij en de band. Eerst speelde ik altijd dezelfde setlist. Daar probeer je dan zo goed mogelijk in te worden. tegenwoordig maak ik voor ieder festival een andere setlist. Aanpassing is soms nodig."

De Visser heeft veel mooie momenten om op terug te blikken. “Die shows waarbij je de klik voelt met het publiek. Dat is geweldig. Dan zijn er 400 tot 1000 man. Je hebt het idee dat je dat uur a anderhalf uur samen doet. Dat is iets heel mafs. Dan zit ik echt in een roes. Ik heb zulke bijzondere avonden gehad in Paradiso, Tivoli en Doornroosje. Groningen was te gek. Lowlands 2011 was ontzettend gaaf. Ik had nooit verwacht dat iedereen daar zo los zou gaan op mijn dansbare luisterliedjes.

Oh, en Oerol, ik trad op middenin het bos. De akoestiek is anders. De natuur voegde veel toe. Dan ging er een windvlaag door de bomen en daarna brak de zon door, waardoor er mooie gloed over het publiek heen viel.”

Ze geniet van de vele momenten, maar blijven stilstaan wil ze niet. Daarom heeft ze meerdere doelen voor de toekomst. “Ik wil een nieuwe plaat op gaan nemen en het lijkt me tof als de optredens die we doen er visueel ook mooier uit gaan zien. Ik noem mijn optredens altijd ‘shows’, omdat ik vind dat het een mooi geheel moet zijn. Natuurlijk zijn de liedjes de kern, de bron. Maar het is meer dan dat: licht, decor, muziek. Annemarije van Harten heeft eerder al kleding voor mij en de band ontworpen. Dat is heel leuk.”

En wat er deze zomer allemaal aankomt? “deBeschaving wordt ontzettend leuk. Dan krijgen we Parkpop, de Gentse Feesten, we treden op in Antwerpen. Er komt weer genoeg!”

Alle optredens van de zangeres staan op haar website www.eefjedevisser.com.