Smakkelaarsveld als wensput

Door Vincent Oldenborg - Twee jaar geleden zette een nipte meerderheid van de Utrechtse gemeenteraad een streep door de plannen voor het Smakkelaarsveld. Door het schrappen van het multifunctionele gebouw met bibliotheek, Artplex en woningen, verviel ook de financiering voor een park op de resterende ruimte en voor het doortrekken van de Leidsche Rijn naar de Catharijnesingel. 

In de zomer van 2014 vroeg een meerderheid van de raad, via een motie, het college om een alternatief plan te maken voor de inrichting van het Smakkelaarsveld als park en herstel van de waterverbinding. Deze vraag heeft het college onlangs ingelost door het presenteren van drie mogelijke opties en het is aan de raad om hierin een keuze te maken. 

Uitgangspunt van alle opties is, dat er geen geld op de plank ligt om iets moois te maken. Zelfs voor het simpel egaliseren en een paar graszoden op de plaats waar nu de fietsenstallingen staan (optie 1), moet nog geld gezocht worden. 

Zodra je iets meer ambitie wilt realiseren dan zul je dat eerst in het Stationsgebied, en bij voorkeur op het Smakkelaarsveld moeten verdienen. Vandaar dat de tweede, en daarmee voorkeurs, optie van het college bestaat uit een woongebouw langs het spoor tussen de Sypenstein- en de Leidscheveertunnel waarvan de grondopbrengst gebruikt wordt om park en water te betalen. Dat zou ook passen binnen het, door de Raad van State, gewijzigde bestemmingsplan. De derde optie, het hele gebied park en een herstelde waterloop is weliswaar de meest juiste invulling van de raadsmotie, maar die wordt als financieel onhaalbaar neergezet. 

Hoe de opties zich financieel verhouden weten wij als gewone stervelingen natuurlijk niet, dat is geheim, maar uit het feit dat er zelfs geen geld is om de singel af te maken, blijkt wel dat de mogelijkheden zonder extra opbrengsten zo goed als nul zijn.

Desalniettemin houden ChristenUnie en Partij voor de Dieren vast aan hun uitgangspunt voor de motie, zo bleek tijdens de vergadering van de commissie Stad & Ruimte  Een mooi park en een bevaarbare waterverbinding en geen bebouwing op het enige open stukje in het Stationsgebied en dat geld dat vinden we vast wel ergens. Kansloos in de raad maar wel principieel.

De coalitiepartijen, D66, Groenlinks, VVD en SP leken  zich aanvankelijk wel te kunnen vinden in de voorkeursoptie van het college maar toen was daar opeens Student en Starter met een nieuwe optie. 

Bebouw het hele Smakkelaarsveld en maak het park boven op die bebouwing. Hoe iconisch zou dat niet zijn? Zo zet je Utrecht echt op kaart. Dat leek de PvdA ook wel wat want die wilde toch al veel meer bebouwing. 

De wethouder had het zich makkelijk kunnen maken door het plan van Student en Starter meteen naar de prullenbak voor onrealistische oplossingen te verwijzen, maar dat deed hij niet. 

Wethouder Everhardt, zo bleek uit zijn betoog, doet nu eenmaal niets liever dan uitdagingen bij de markt neerleggen en dus zei hij dat als de raad een park op hoogte wil, hij best met die uitdaging op sjouw wil. 

Prompt gingen D66 en VVD mee onder het mom van “als dat zou kunnen”. 

Vervolgens kwamen er nog wat extra wensenlijstjes zoals een markthal (SBU), een weggemoffelde fietsenstalling voor 1000 fietsen (D66), het reuzenrad, ooit een idee van wijlen Hans Berends, en een extra trammetje (VVD) voor de verbinding van oost en west. 

Al met al belooft het een raadsbehandeling vol moties en amendementen te worden, die allemaal in de wensput van het Smakkelaarsveld verdwijnen en waarbij het nog maar de vraag is of er ooit iets uit komt dat voldoende realiteitsgehalte heeft om uitgevoerd te worden. Vooralsnog lijkt de voorkeursoptie van het college met een woontoren langs het spoor, die park en water betaalt, de meest haalbare invulling van dit stukje Stationsgebied.