PANTA RHEI! Het bruist aan de Vulcanusdreef

Panta Rhei! Utrecht, altijd in beweging. De rubriek van Willem Geijssen.

Alle Utrechters kennen wel het voormalige bejaardenhuis aan de Vulcanusdreef dat je als je over de Einsteindreef rijdt niet kunt missen. Vanaf begin jaren zestig torent het daar uit boven de blokkendoosachtige laagbouw van Overvecht.

Het ligt riant tegenover het rustiek gelegen Fort Blaucapel. Als jochie van twaalf reed ik er al iedere dag langs op weg naar school en dan zag je de bejaarden ’s ochtends op de eerste verdieping zitten aan het ontbijt. Jarenlang ging dat zo en het werd een vertrouwd beeld. Maar de bejaarden zijn nu toch al een aantal jaren geleden verdwenen. De Mantelzorg in.

Lister, een hulp- en zorgorganisatie gebruikt nu de zesde verdieping van het gebouw. Lister begeleidt mensen met psychiatrische en/of verslavingsproblemen en biedt ruimte voor beschermd wonen. Op de Vulcanusdreef kunnen mensen terecht in appartementen. Mensen er weer bovenop helpen, is het motto.

Er is een gezelschapsruimte waar Ruud, een opgewekte vijftiger, van huis uit kunstenaar, met een hip voorkomen, waaronder vroeger een hanenkam, iedere woensdag een lunch organiseert voor de bewoners. En daar betaal je slechts anderhalve euro voor. Ik heb meegegeten en kreeg uiensoep, brood met alle soorten beleg en een peer en een toetje toe. Tegenover mij zaten twee dames op vergevorderde leeftijd: zusters. Gespreksonderwerpen vlogen in een uurtje tijd over tafel, over vroeger, de oorlog, de buurt, de geschiedenis (‘Weet je wat de belangrijkste uitvinding van de eeuw is? wc-papier!’) en ook kunst, want er zaten twee kunstenaars aan tafel.

Het gebouw wordt bewoond door mensen uit verschillende leeftijdsgroepen. We vinden er studenten, maar ook ouderen en mensen uit andere culturen, naast hen die er wonen in het kader van beschermd wonen. Het is een kleurig geheel en dat is tijdens de lunch duidelijk te zien. 

Je kunt hier trouwens iedere ochtend terecht voor een kopje koffie. Overdag en ’s avonds worden er tal van cursussen georganiseerd. Je kunt er stijldansen, lijndansen, maar ook gewoon een potje sjoelen of biljarten. Een bewoonster sprak over een verbouwing die aanstaande was, want er waren mannen geweest die de boel op gingen meten.

(Navraag bij Mitros leert dat het hier om een geplande verbouwing in juli en augustus gaat, aan de portieken. Dit om de veiligheid te verhogen voor de bewoners.)

De veelkleurigheid wordt nog eens versterkt door de aanwezigheid van een kunstenaarscollectief dat de tweede verdieping huurt, rechtstreeks van Mitros. Twee van hen heb ik gesproken.

Fenny Geyssen is gespecialiseerd in Oude Schildertechnieken waarvoor ze een speciale opleiding heeft gedaan, gebaseerd op de technieken van Van Eyck, Jeroen Bosch, Botticelli en Rembrandt. Zij werkt naast olieverf ook met de oude verven van de grote meesters, gebaseerd op tempera, eiwit en zo voort. Zij mengt deze verven zelf en geeft er af en toe ook kleinschalige cursussen in.

Ryszarda Turkiewicz die meer figuratief, decoratief en klassiek is geïnspireerd, vaak met religieuze invloeden. Zij werkt met acrylverf en is enorm productief, niet alleen omdat ze er veel tijd aan besteedt, maar vooral omdat zij vlug werkt.

Op de zesde verdieping huist ook een afdeling van RTV-Utrecht, die onder de naam U in de Wijk opereert. Zij maken radio- en tv-programma’s speciaal gericht op bewoners van Overvecht en Kanaleneiland. Het is een bruisend geheel daar aan de Vulcanusdreef!