Door Remke Polder - ‘Coffee roasters = 30 ML’ heeft een vintage uitstraling. Het hele portier van het pand in de Mariastraat is van hout, lichtgelig bruin geschilderd, met hier en daar sierlijke figuren in de vorm van pilaren. De ouderwetse stijl wordt doorgevoerd naar binnen, waar de tafels en bar bedekt zijn met Scandinavisch onbewerkt hout.

De ene muur zit vol met beige badkamertegels, afgewisseld met kleine donkerbruine tegels in de vorm van een ruit. Op de andere wand hangt een stellage van oude drukmeters, vroeger ook wel gebruikt om de kwaliteit van de espresso in de gaten te houden.

Niet onverwacht is het bij binnenkomst de geur van koffie die overheerst. Vers gebrande koffiebonen. Zachtjes staat er oude jazz op, maar het zijn voornamelijk de stemmen van de koffiedrinkende klanten die je hoort.

De barista geeft een mevrouw haar koffie To Go en begint daarna met het opschuimen van een kannetje melk. Door de eerste scheut melk bij de koffie in het kopje te gieten, start hij aan de cappuccino. Hij lift het kannetje steeds een beetje op en weer neer, om een patroon te kunnen maken in het schuim. Hij eindigt bij de rand van het kopje en trekt nog één verticale lijn met een dunne straal melk. In het schuim zijn twee hartjes ontstaan. Een grotere met daar bovenop een kleine.

Op de bar staat een groot espressoapparaat met daarnaast drie koffiemolens. Ristretto, El Salvador en Blend koffiebonen. In glazen potten zitten koekjes, gevarieerd van cranberry cinnamon en dark chocolate tot een cookie from mars.

Achterin is eigenaar Frans Kooyman koffiebonen aan het branden. Hij stopt de bonen groen in de brander en ongeveer een half uur later komt de twee kilo er donkerbruin gekleurd uit.

Kooyman vertelt graag over koffie en zo leer ik dat van alle koffiebonen in de wereld tien procent specialty coffee is. “De unieke kwaliteit en uitgesproken smaak samen met de manier waarop de bonen zijn geteeld, maakt dat dit de beste koffiebonen zijn die er bestaan”, aldus Kooijman.

Terug naar de bar, mijn eigen cappuccino wordt geserveerd in een wit kopje, op een wit schoteltje met een ijzeren staafje als lepeltje. Het eerste hapje schuim proeft naar pure koffie. Door te roeren mixt de romige melk met de zwarte koffie. Hierdoor wordt het geheel iets minder sterk. Geen suiker, ik geniet dit keer alleen van de smaak van de cappuccino.

Er wordt nog meer geserveerd dan alleen cappuccino. Op het bord lees ik de keuze tussen ‘Black’ en ‘White’. ‘Black’ biedt onder andere Espresso, Americano en Pour Over aan en onder ‘White’ vallen de Macchiato, Flat White en Chai Latte. En dan valt mijn oog op potten met thee: notendroom, zwarte thee, groene thee en rooibos, “want niet iedereen drinkt koffie, toch?”, lacht Kooyman. Ik zou het niet weten.