'De beste Utrechtse rockers speelden in mijn band'

Hij is ongeneeslijk ziek en ziet zijn einde snel naderen. Jan van der Horst (69) wil nog graag vertellen over zijn roemruchte rockverleden met zijn band The Buffrey’s.

Interview door Jan Jansen

Hij heeft longvlieskanker, die zich een paar maanden geleden openbaarde. De diagnose was 'ongeneeslijk met nog kort te leven'. De kanker blijkt voort te komen uit zijn werk als asbestverwijderaar op zeeschepen.  Hij was toen 19 jaar en wilde een paar maanden werken om wat geld te verdienen voor hij in militaire dienst moest. Nu zit hij met een zuurstoffles om adem te krijgen en kan de deur nauwelijks meer uit. Vrijwel dagelijks komen zijn oude vrienden langs om herinneringen op te halen uit de muziekwereld. Ze willen dan ook nog op de foto met hun rockheld.

Jan van der Horst is geëmotioneerd als hij praat over de intense vriendschappen met de muzikanten waar hij bij The Buffrey’s mee heeft samengespeeld. “Ik ben verschrikkelijk trots om met al die geweldige jongens te hebben mogen spelen. Het zijn stuk voor stuk toppers in de Utrechtse rockwereld die in mijn band gespeeld hebben. Onlangs was ik nog bij een voorstelling van de Jets. Alle oude bekenden kwamen op me af en waren ervan onder de indruk dat ik daar nog kon komen met al die zuurstofapparatuur en slangen. Ik ben wel verdrietig dat het binnenkort afgelopen is maar ondanks alles ben ik ook op dit moment nog een gelukkig mens. Ben zo trots en blij dat ik dit leven in de muziek heb gehad. Dit pakken ze me nooit meer af.”

Hij is geboren in de Adriaan van Bergenstraat in Zuilen en komt uit een niet muzikaal gezin. Kwam bij toeval in de muziek terecht. “Mijn neef speelde in een duobandje. Hij vroeg me als drummer mee te doen. Ik was 21 jaar en had nog nooit gespeeld. Het leek me wel wat en ik kocht een tweedehands drumstel. Zonder oefening speelde ik de eerste avond met enige bravour al mee. Moest me wel erg concentreren om in de maat te blijven. Het ging eigenlijk gelijk al heel behoorlijk en het publieke optreden was een geweldige ervaring. Ben direct een drumopleiding gaan doen en ben vanaf dat moment volledig in de muziek opgegaan. Muziek werd mijn wereld.”

In 1967 begon Jan van der Horst samen met Adrie Heesen de band The Buffery’s. Daarna werd het een trio toen Ton van Tergouw, een al bekende sologitarist, zich aansloot. Even later kwam Nico Witkamp die bij the Jets speelde ook over en was de band compleet. “We waren van oorsprong een amusementsorkest en ontwikkelden ons tot een allround orkest met onder andere rock & roll en dansmuziek. Daarmee traden we op voor feesten en partijen, personeelsavonden, nachtclubs en dergelijke. Je kunt je geen café of danszaal in Utrecht voorstellen waar we niet gespeeld hebben. Elk weekend waren we volgeboekt, en dat zonder boekingsbureau. Ik maakte zelf de afspraken.”

Het was een intensief leven met overdag het werk met een eigen koeriersbedrijf en ’s avonds en weekenden muziek. “Met mijn bedrijf, Van der Horst Koeriers, bezorgde  ik pakjes door stad en land. Verder hadden we met The Buffrey’s meer dan honderd optredens per jaar. Alle leden van de band zongen ook populaire liedjes. Na een optreden gingen we altijd ’s nachts nog wat drinken in de stad en kwamen we andere muzikanten tegen en mensen die ’s avonds lang doorgewerkt hadden. Altijd heel gezellig want we hadden natuurlijk ook best wat te besteden. Reclame voor onze band hoefden we niet te maken want mensen waren altijd blij als we tijd hadden om voor ze op te treden.”

Tien jaar geleden stopte Jan van der Horst met The Buffrey’s. De vele nachtelijke optredens samen met het koeriersbedrijf werden hem te veel. “Het was feitelijk een dubbel leven qua intensiteit. Toen ik stopte betekende dat ook weer een revival voor andere muziekbands want muzikanten die bij mij speelden gingen weer naar de Jets en naar andere bands als Fools Paradise, Driftin Five en the Murphy Jets. Die trekken nu weer volle zalen.

Ik ben toen als compensatie een hobby met wedstrijdduiven begonnen. Het is een spannende hobby waar veel in omgaat. De duiven gaan naar Frankrijk of Spanje waar ze worden gelost. Je krijgt dan de tijd door wanneer ze gelost zijn en wat de weersomstandigheden zijn. Dan in spanning wachten tot ze aankomen. Als ze aankomen wordt de tijd via een chip op de computer aangegeven en krijg je later te horen op welke plaats in de wedstrijd ze binnenkwamen. Duiven vliegen ruim duizend kilometer in een stuk door met een snelheid van zo’n 70 kilometer per uur bij windstilte. Meestal is er zuidwesten wind en bereiken ze wel snelheden van zo’n 120. Bij nationale wedstrijden heb ik een aantal ereprijzen gewonnen.”

Het houden van duiven kan wel wat overlast betekenen voor de omgeving. “Ik had daar in het begin geen enkel probleem mee want ik had het goed besproken met mijn buren. Nadat mijn buurman was overleden wilde zijn vrouw het huis wilde verkopen. Ze kwam toen met bezwaren over mijn duiven omdat ze volgens haar zeggen haar huis niet kwijt kon. Dat leidde tot een rechtszaak. In januari 2014 kwam de uitspraak dat haar bezwaren ongegrond waren. Zij heeft haar huis toch kunnen verkopen en ik heb nu fantastische nieuwe buren. Nadat ik te horen heb gekregen dat ik ongeneeslijk ziek was heb ik mijn duiven met bloedend hart weggegeven. Ik kon de energie niet meer opbrengen.”

Jan van der Horst zit thuis omgeven door zuurstofapparatuur. “Ik heb een positieve instelling en kijk met trots terug op mijn leven. Alle muzikanten die in mijn band The Buffrey’s speelden zijn van absolute topklasse. We hebben zoveel mensen laten genieten van prachtige muziek. Nu geniet ik van mensen die me opzoeken om afscheid te nemen. Ik kijk terug op een prachtig leven dat mij door de muziek veel gebracht heeft en vele intense vriendschappen en geluksmomenten heeft opgeleverd.”