Vak P - Risicowedstrijd die nooit gespeeld zou worden

Vak P is de rubriek van sportjournalist Hans van Echtelt over de capriolen van FC Utrecht, dit keer over de thuiswedstrijd tegen Feyendoord die niet doorging.

Hoe kon dit gebeuren? De ANWB die waarschuwt om onder deze barre weersomstandigheden niet de weg op te gaan. En het affiche FC Utrecht tegen Feyenoord blijft zonder ingrijpen van de KNVB en de organiserende club gehandhaafd. De meest trouwe supporters die desondanks de gevaarlijke tocht naar Galgenwaard hadden ondernomen, bleven daardoor letterlijk in de kou staan.

Mijn vaste buren op Vak P uit Wijk bij Duurstede en Zeist, hadden rond het middaguur een verstandig besluit genomen. De familie Slijper (oma van 92 en haar zoons Frank en Wout) meldden mij rond een uur dat ze hun leven niet op het spel gingen zetten om tijdig in Galgenwaard te zijn. Deze risicowedstrijd, in de ware zin van het woord, lieten ze deze keer dan maar aan zich voorbij gaan.

Zelf had ik me erg verheugd op deze middag, om een aantal redenen. Allereerst omdat mijn kleinzoon Guus (11) aan de hand van arbiter Bjorn Kuipers het speelveld zou betreden om rond half drie samen de toss te doen. Zijn seizoenkaart werd dit keer overgenomen door zijn zus Isabel van negen die zich enorm veel had voorgesteld van dit evenement. Ze zou immers voor het eerst in haar leven een wedstrijd in Galgenwaard mogen zien.

Dank zij onze koelbloedige chauffeur Cherry arriveerden we – met enige vertraging – toch rond half twee op het parkeerterrein van Galgenwaard. Onderweg hadden we al twee auto’s beschadigd langs de kant van de weg in een greppel zien liggen, gevolg van een onfortuinlijke glijpartij. Dat bleef ons bespaard, zodat we Guus op tijd konden afleveren bij de ingang waar hij zich met 25 leeftijdgenoten mocht omkleden om gezamenlijk met spelers en arbitraal trio het veld op te komen.

Het is er nooit van gekomen. Vanuit Vak P zagen we met stijgende verbazing hoe het veld gedeeltelijk sneeuwvrij werd gemaakt door een tractor met ruimer. Maar we kregen ook allerlei alarmerende berichten door. Een bus met Feyenoord-supporters was onderweg geschaard en kon niet verder. Rond het stadion waren gigantische files zodat tal van FC-fans het stadion niet tijdig konden bereiken. En op P3 was de stroom uitgevallen zodat verkleumde kleindochter Isabel geen warme chocomel kon krijgen.

En toen kwam scheidsrechter Bjorn Kuipers, na een vertraging van een half uur, in zijn eentje het veld inspecteren. Vervolgens moesten we nog een kwartier wachten voordat het verlossende woord via de luidsprekers doorkwam: definitief afgelast. Dat had dus drie uur eerder moeten gebeuren, zo luidde de algemene opinie op Vak P. Zo kon het gebeuren dat ik bijna twee uur kou had geleden zonder een bal te zien rollen.

Mijn maatje Ton meldt intussen dat hij pas om kwart over vijf lopend in zijn huis in De Meern is gearriveerd, er reden immers geen bus of trein meer in die richting. Gelukkig bleef dat mij en mijn overige familieleden bespaard, we arriveerden veilig thuis. Daar bedacht ik: ik had deze middag toch nog een hoogtepunt beleefd in Galgenwaard, een muzikale. Om kwart over twee klonk immers weer eens de ouderwetse mars Koning Voetbal (compositie uit 1934 van Willy Schootemeijer) door de luidsprekers. Ook al verloor koning voetbal deze middag van de weergoden.