Henk Westbroek - De gemeente gaat drie ton subsidie ophoesten om zo nu en dan een Engelstalige krant  te laten verschijnen. Als service aan buitenlandse mensen met goede banen die een paar jaar in Utrecht komen werken en wonen.

Expats heten die mensen in goed koloniaal Engels. Dat zijn geen armoedzaaiers die een beroep op de voedselbank moeten doen, maar mensen die niks te kort komen. Op een Engelstalige krant over Utrecht na.

Hebben deze hardwerkende welgestelden tijdens een gezellige zondagse champagnebrunch de dringende behoefte aan zo’n krantje uitgesproken tegen stadsbestuurders die een gratis vorkje kwamen mee snoepen? Nee, het is een idee dat 100 procent opborrelde tijdens een brainstorm van de creatieve sectie binnen ons ambtenarenapparaat.

Als je drie ton uitgeeft om de stadsservice voor de beter gesitueerden een gouden randje te geven dan, nou ja…. het benodigde geld moet uit de lengte of de breedte komen. En het kwam deze keer uit de breedte omdat andere ambtenaren net een  bezuinigingspostje ingevoerd hadden die weliswaar lullig uitpakt voor pakweg iedereen die altijd in de stad woont, maar dat zijn nou eenmaal geen expats dus die hoeven niet in de watten te worden gelegd.

Kunt u zich nog herinneren dat het huisvuil overal in de stad 2 keer per week werd opgehaald? Dat is - op de binnenstad na - 1 keer per week geworden en is gekoppeld aan de verplichting om pakweg de helft van uw afval zelf in uw vrije tijd in strategisch opgestelde afvalcontainers te storten.

Er zijn ergere dingen in de wereld. Ook al omdat een loopje naar een afstortplek met twee plastic zakken gebruikt glaswerk dat thuis op kleur gescheiden is, goed voor de bloedsomloop is. Vooral als je het joggend doet.

Lastiger wordt het als je van een oude en overbodige vrieskast af wilt omdat je op aanraden van Postbus 51 alleen nog maar dagvers wilt wokken. Tot voor kort kon je de gemeente bellen en die stuurde op bepaalde dagen een vrachtwagen met een grijper langs en weg was je vrieskast. Of de wasmachine, of de koelkast of weer iets anders dat verkocht wordt onder de verzamelnaam witgoed.

Als je een nieuw stuk witgoed koopt dan neemt de leverancier de oude voor een paar tientjes mee, maar als je geen nieuwe koopt dan moet je, omdat de gemeente opgehouden is overbodig witgoed te willen ophalen als service aan haar onderdanen, nu zelf een aanhangwagen huren.

Om wat aan zo’n ding te hebben is een auto met een trekhaak absoluut noodzakelijk. Die moet je zien te lenen als je zelf ooit zo stom was een auto zonder trekhaak aan te schaffen. Of ook even huren als in  je vriendenkring niemand een auto met haak heeft. Vervolgens moet je een paar studenten ritselen om voor een paar tientjes die vriezer in het bakkie te tillen, naar de vuilstort rijden en hem daar weer uitladen.

De gemeente had ook kunnen besluiten om 30 euro te gaan rekenen voor het ophalen van oud witgoed dan had de financiering van de “Utrecht Evening Post” ook rond geweest. Maar zo denkt een stadsbestuur niet dat het liefst diep nadenkt over transgendertoiletten.

(Deze column verscheen eerder in De Oud-Utrechter en is met toestemming van de auteur overgenomen.)