Terlingen - Utrechtse berichten #2
Gepubliceerd: vrijdag 1 december 2017 06:48
Jim Terlingen - In deze tweede aflevering van mijn onregelmatig verschijnende rubriek 'Utrechtse berichten': een nieuwe cd met Utrechtse liederen en een radio-interview met de onlangs overleden oud-wethouder Kees Pot.
Liedjes
Een bijzonder Utrechts moment vond op de laatste dag van het Smartlappenweekend plaats, op zondag 19 november. De afgelopen weken las of hoorde ik er echter nergens iets over. Vreemd. Aan de andere kant ook fijn, want - zo blijkt nu - ook voor scoops moet u bij Nieuws030 zijn!
De band BloedGrijs hield de 19e in de theaterzaal van Zimihc in Wittevrouwen haar cd 'Utrecht' ten doop. Daarop staan elf prachtige gevoelige nummers, gezongen verhalen én ook vette smartlappen. Allemaal in het Nederlands en handelend over de stad die we allen zo lief hebben.
BloedGrijs is een zeer muzikaal trio, bestaande uit bandleider Herman van Tongerloo, Hans Weyergang en Jos Buitink. Allen hebben hun sporen in de muziekwereld ruimschoots verdiend. Van Tongerloo als componist en tekstschrijver en Weyergang en Buitink respectievelijk als bassist en pianist.
BloedGrijs werd in 2015 tweede op het Utrechts kleinkunstfestival. En Van Tongerloo won vorig jaar de eerste prijs bij de verkiezing van de eerste echte Utrechtse smartlap, met zijn 'Schele Miep'.
Mijn favoriete nummers op de cd zijn de poëtische en jazzy 'Met je voeten in de Oude Gracht' en 'Dakloos'. Verder zijn er onder andere bijzondere liedjes over Zuilen, Sint Maarten, het Zandpad en de Prinsenstraat. Een aanrader, deze cd. 'Schele Miep staat er trouwens ook op.
Ik moest erg lachen om de uitsmijter: het oer-Utrechtse 'Greet'. Dat heeft de potentie om een (lokale) hit te worden. De eerste zinnen zijn veelzeggend: "Mijn Greet, die hèt twee grote memme. Daar laot ik me haande graog in zwemme."
* 'Utrecht' is te koop voor 12 euro bij Plato op de Voorstraat.
* Op vrijdag 22 december treedt BloedGrijs samen met Van Piekeren op in de Kargadoor.
Kees Pot (1930-2017)
Een maand geleden overleed oud-wethouder Kees Pot op 87-jarige leeftijd. Twintig jaar lang, tussen 1970 en 1990, was hij wethouder van Onderwijs en Sport in Utrecht.
Hij was iemand die er in mijn jonge jaren altijd was. Ik was altijd een beetje onder de indruk van zijn verschijning – een grote, rustige, statige man. Maar ik kende hem nauwelijks.
Dat heb ik een beetje ingehaald. Want dik twee jaar na zijn afscheid als Utrechts wethouder, op een zondagochtend in 1993, was Pot te gast in het radioprogramma 'Een Utrechter Centraal' van de lokale zender Stadsomroep Utrecht. Samen met andere ambitieuze jonge honden zat ik in de redactie van het programma en veel uitzendingen – ze duurden een uur - heb ik nog op cassettebandjes staan.
De geluidskwaliteit blijkt gelukkig nog verrassend goed. En zo luisterde ik deze week naar wat de rustige, afstandelijk formulerende Pot te melden had aan mijn toenmalige collega Herman Pasveer, die het gesprek prima leidde trouwens.
'Mieters' blijkt een woord van Pot geweest te zijn. Grappig. Hij vertelt uitgebreid over het Utrechtse rode nest waarin hij als enigst kind opgroeide in Utrecht-Noord, Zuilen en Rivierenwijk. Zijn vader werkte bij Werkspoor. Als kind maakte de oorlogsperiode grote indruk. Na de oorlog studeert hij werktuigbouwkunde in Amsterdam.
Ten tijde van het interview woonde Pot in Amerongen en zijn toenmalige vrouw was daar net overleden. Alleen toen hij daar naar gevraagd werd, was er door enkele hoestjes iets te merken van zijn gevoelsleven. Verder bleef Pot vooral op afstand.
Veelzeggend is misschien wel dat ik geen sprankelend citaat van hem uit het interview kan halen. Maar daar staat weer de charmante formulering tegenover die ik drie keer hoorde: 'ik voel me bevoorrecht'. Dat moet een aardige vent geweest zijn.
Ik kan me goed voorstellen dat iemand of een instelling (Het Utrechts Archief?) geïnteresseerd is in het materiaal. Mail me en ik sta het bandje graag even af.
Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl