Terlingen - Een verrassend telefoontje
Gepubliceerd: vrijdag 17 november 2017 06:40
Jim Terlingen - "Ik heb al 52 jaar lang een schilderij aan de muur hangen dat gemaakt is door je opa." Deze week wist Ernst Godefroy het zeker, na het lezen van mijn uitgebreide blog over het leven van Jul. Terlingen. Mijn telefoonnummer had hij daarna ergens opgeduikeld.
Over de schilderijen en tekeningen van de Utrechtse vader van mijn Utrechtse vader krijg ik niet vaak reacties. Meestal zijn het mailtjes van mensen die les van hem hebben gehad, tussen 1922-1948 op de St. Thomas a Villanova-school, een katholieke lagere school voor jongens aan de Bosboom Toussaintstraat, of daarna (1948-1967) op de Sint Gregorius lagere school op het Hiëronymusplantsoen.
Toch waren het de tekeningen die van Jul. Terlingen (1903-1979) voor de oorlog een Grote Meneer maakten in Utrecht. In ieder geval in het katholieke deel. Hij illustreerde boeken en werd in de jaren dertig de vaste tekenaar in kranten en tijdschriften: de Volkskrant (toen deze in 1935 naar Utrecht kwam), het Utrechtsch Nieuwsblad, Opmarsch (tijdschrift van de Rooms-Katholieke Staatspartij), Herstel (blad van de Katholieke Arbeidersbond) en St. Eloy (blad van de katholieke metaalbewerkersbond).
Ik heb in archieven vele honderden tekeningen en illustraties van hem uit deze periode gevonden. Op trotse momenten noem ik hem wel eens de 'Jos Collignon van voor de oorlog', waarmee ik hem vergelijk met de Utrechter die de laatste decennia in de Volkskrant tekent.
Als rechtgeaarde katholiek leek hij overigens een grotere hekel te hebben aan Stalin dan aan Hitler.
Er is nog veel meer te vertellen over mijn Utrechtse opa, bijvoorbeeld dat hij na de oorlog amper meer over politiek tekende. Bij gelegenheid zal ik nog wel eens schrijven over deze bijzondere voorvader.
Nu terug naar het telefoontje en het schilderij. Ik ben Ernst (87) en zijn vrouw gaan opzoeken in Houten en vernam daar hoe hij aan het schilderij is gekomen. Het behoorde ooit toe aan Jan Bouwman, hoofd van Thomas a Villanova-school. Mijn jonge opa - hij was 19 jaar in 1922 - moet het hem gegeven hebben toen hij daar in dienst was. Bouwman was getrouwd met een oudtante van Ernst en ze woonden allemaal vlakbij de Vleutenseweg. Na het overlijden van het schoolhoofd, in 1955, kwam het schilderij bij Ernst terecht.
Heel, heel erg bijzonder om een onbekend schilderij van mijn grootvader te zien, 95 jaar nadat hij het gemaakt heeft. En leve de uitvinding die hij nooit gekend heeft - het internet - zonder welke dit niet gebeurd was.
Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl