Raymond Taams - ‘Het zielloze geschmier van iemand die iemand nadoet die hij zichzelf noemt.’ Als u met dit thema iets kunt, dan moet u zich zeker even aanmelden voor het open podium van De Vorlesebühne op 15 oktober.

De Vorlesebühne is een collectief van schrijvers en performers die eens per maand kort vreemd proza voordragen in Houtzaagmolen ‘De Ster’. Kort vreemd proza als in: geen felrealistische literaire beschrijvingen van het dagelijkse leven maar wel absurdisme in al zijn richtingen en uithoeken. Van ontroerend en literair tot het absurdisme van de betere stand-up-comedian.

Echt iets voor mij en de afgelopen editie maakte ik mijn debuut op de Vorlesebühne met ‘Een gelukkig etmaal’.

 

Een gelukkig etmaal

2016 was voor Bart een lang jaar, tot 14 september. Nu moet u weten: Bart kan pas genieten van zijn herinneringen als hij ook weer wat perspectief heeft. Ja, Bart kan rustig zeggen dat toekomstperspectief de zuurstof is die het vuurtje van zijn herinneringen weer laat branden. Als Bart de godganse tijd zijn hersens loopt te pijnigen over de vraag wat hij nu eigenlijk wil, krijgen die hersens geen moment rust om als een tevreden koe in een zonnig weiland Bart zijn herinneringen te herkauwen.

Want dat vindt Bart toch wel het lekkerste dat er is, het herkauwen van herinneringen. In het moment zelf denkt hij toch te vaak aan al het ellendige wat hem kan overkomen. Met zo’n vrolijke vakantie-Boeing van Tui of Corendon kan Bart zomaar neerstorten. Pas als Bart na de vliegreis veilig in zijn bedje ligt denkt hij: ‘Zo zo, ik zat toch maar mooi op tien kilometer hoogte in zo’n vliegtuig’. En de volgende ochtend als hij  wakker wordt denkt hij bij zijn eerste kopje koffie: ‘Wow, ik zat gisteren in een vliegtuig, ik voel me nu echt even onderdeel van de luchtvaartgeschiedenis’.

En precies dat gevoel heeft Bart nu hervonden, nee, niet per se dat van die luchtvaartgeschiedenis, de laatste keer dat hij vloog was met een helikopter en ook nog eens anderhalf jaar geleden, maar Bart heeft weer een doel in zijn leven. Nu wilt u natuurlijk dolgraag weten wat dat doel van Bart precies is. Maar ik moet u teleurstellen, Bart is een beetje een binnenvetter. Hij is het liefst alleen met zijn herinneringen en zijn dromen.

En ik moet u nog meer teleurstellen, hoewel, als u op basis van de informatie die ik u net heb gegeven over Bart zijn karakter van mening bent dat die Bart toch wel een ongelooflijk laffe lul is, een nare calculerende burger waar we er toch al veel te veel van hebben, vindt u het misschien goed nieuws. Bart is op 15 september, dus precies de dag nadat hij weer wist wat hij wilde, om het leven gekomen. Hoe precies, dat kan ik u niet zeggen, dat wil Bart niet. Hij blijft een voorzichtig mens, zelfs na zijn dood. Een calculerende dode, ja, zo kunnen we Bart wel noemen. 2016 was een moeilijk jaar voor Bart, maar zijn laatste etmaal is hij zeker niet ongelukkig geweest.