Nestorix - Deze week bespreekt de raadscommissie de bilaterale ontwikkelovereenkomst (BOO) tussen de gemeente en de Jaarbeurs. In een zogenaamde voorhangprocedure mag de raad wensen en bedenkingen naar voren brengen over de contracten die voorliggen.

Het college beslist er uiteindelijk over maar dat zal eventuele grote bezwaren van de raad natuurlijk niet zomaar van tafel vegen. Dat zou politiek niet handig zijn. De herontwikkeling van de Jaarbeurs is onderdeel van de plannen voor het Stationsgebied en kent een lange geschiedenis. In 2000 was het de Jaarbeurs die het Utrecht Centrumplan (UCP) liet ontploffen. Een zware tegenvaller voor de toenmalige coalitie. De nieuwe coalitie, met Leefbaar Utrecht, moest in 2001 een nieuwe aanpak bedenken en daaruit kwam de in stukken opgeknipte aanpak van het Stationsgebied op basis van een referendum naar voren.

Met de diverse partners, Corio, NS en de Jaarbeurs werden aparte overeenkomsten gesloten. Zo werd ook met de Jaarbeurs in 2006 een BOO overeengekomen. Een ambitieus plan met een hotel, een megabioscoop, een casino, grondruil met de gemeente en een aanpassing van de erfpachtafdrachten.

Met name dat laatste aspect kreeg veel aandacht, want de Jaarbeurs had bij het vertrek uit de binnenstad bijzonder gunstige erfpachtcanons bedongen en veel raadsleden vonden het hoog tijd om die gulle gift van hun voorgangers ongedaan te maken. Na het sluiten van de overeenkomst werd het stil rond de Jaarbeurs. Het was duidelijk dat Jaarbeurs, in het licht van de gewijzigde marktomstandigheden, geen enkele behoefte had om de ontwikkelovereenkomst na te komen. Pas na personele wijzigingen in de top van de Jaarbeurs kwamen de partners weer met elkaar in gesprek en werden er nieuwe plannen gemaakt.
Nu ligt er dus, tien jaar later, opnieuw een set afspraken.

Ongetwijfeld zullen ook nu de financiële paragrafen de meeste aandacht vragen. Dat deel van het contract is, zoals gewoonlijk, geheim maar dat er grote financiële belangen en risico’s mee gemoeid zijn, spreekt vanzelf. Het is zo langzamerhand gewoonte geworden dat de raad op eigen gezag een second opinion laat maken over dit soort ingewikkelde en belangwekkende contracten.

Ik ben benieuwd of ook deze raad die keuze maakt of dat ze zichzelf kundig genoeg acht om zonder specialistische hulp een oordeel te vellen. En daarna maar eens afwachten of er nu wel iets tot uitvoering komt want met de Jaarbeurs weet je het maar nooit. Dat heeft het verleden ons wel geleerd.